Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

ΔΗΛΩΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ 4 ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ


9.6.2010

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

Η αποχώρηση τεσσάρων Βουλευτών, εκλεγμένων με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ από την κοινοβουλευτική μας ομάδα, αποτελεί αρνητική εξέλιξη.
Σε μια περίοδο κρίσης και όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων, το ζητούμενο είναι η ενότητα και όχι ο κατακερματισμός των δυνάμεων της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς.
Απευθύναμε ύστατη έκκληση η εξέλιξη αυτή που αλλοιώνει τη λαϊκή εντολή των εκλογών του περασμένου Οκτώβρη, ο ΣΥΡΙΖΑ να εκπροσωπηθεί με 13 Βουλευτές στο Εθνικό μας Κοινοβούλιο, να μην πραγματοποιηθεί.
Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε.
Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει με μεγαλύτερο πείσμα, μέσα και έξω από τη Βουλή, να αντιπαλεύει την κυβερνητική πολιτική, να δίνει αγώνες απέναντι στην πιο άγρια, στην πιο βάρβαρη επίθεση που δέχεται τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία από την κυβέρνηση, την Ε.Ε. το ΔΝΤ.
Ελπίζω το ίδιο να πράττουμε όλοι από εδώ και στο εξής. Ίσως αυτός να είναι και ο τρόπος με τον οποίο θα μπορέσουμε να συναντηθούμε ξανά σε κοινούς αγώνες. Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Μαζική και ενωτική η σημερινή πορεία

Μια από τις μεγαλύτερες πορείες που έχουν γίνει στη Χίο ήταν η σημερινή. Εκατοντάδες κόσμος, από όλα τα κόμματα και από όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, έκαναν πορεία στους δρόμους του νησιού. Θετικά σχολιάστηκε η παρουσία του ΠΑΜΕ και του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινή πορεία του Εργατικού Κέντρου και των ΕΒΕ. Επίσης πολύ καλή εντύπωση προκάλεσαν οι εκλύσεις συναγωνιστών και πρώην συντρόφων από το ΚΚΕ που βρισκόταν στο μπλοκ του ΠΑΜΕ, προς το μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσουμε όλοι μαζί!"Διαβάστε περισσότερα". Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΊΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Ν.ΧΊΟΥ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΊΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Είχαμε επισημάνει και παλαιότερα την ανάγκη άμεσης εφαρμογής της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για την κατεδάφιση του εκτρώματος της οδού Λαδης,΄καθώς και τον φόβο εμπλοκής στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και του κομματικού κράτους, μια και στη θεληση της πλειοψηφίας, έχει εναντιωθεί η δημοτική παράταξη του ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Χίου ,η κατ ευφημισμό ονομαζόμενη ¨Ανθρώπινη πόλη.¨
Η εμπλοκή της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, έξω και πέρα από τις αρμοδιότητες της εποπτείας και του ελέγχου της νομιμότητας ,δημιουργεί μείζον πολιτικό ζήτημα.
Για εμάς η ποιότητα ζωής των δημοτών ,οι ελεύθεροι χώροι ,το πράσινο. και η ανάδειξη των μνημείων είναι πολύ ακριβότερα από τα διάφορα ενοίκια.. εκτός αν έτσι εννοούν κάποιοι την πράσινη ανάπτυξη.. και την ποιότητα ζωής των δημοτών.
Καλούμε τον Δήμαρχο Χίου αλλά και τον ΓΓ της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου να σεβαστούν την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης της Χίου .
Χίος 8-4-2010 Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

EΡΩΤΗΣΗ: ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Δ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗ


Προς τους:

κ. Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας
κ. Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Θέμα: Προβλήματα λειτουργίας στο Π.Ο.Ν. Χίου

Σύμφωνα με καταγγελίες των ασφαλισμένων, το παράρτημα Οίκου Ναύτου στη Χίο είναι υποστελεχωμένο και αντιμετωπίζει προβλήματα στη λειτουργία του.

Συγκεκριμένα, ο ένας εκ των δύο ελεγκτών ιατρών συνταξιοδοτείται εντός του Απριλίου 2010 και η σύμβαση της άλλης ιατρού περατώνεται. Ακόμη, οι συμβάσεις των δύο συνταγογράφων ιατρών λήγουν στα τέλη Μαρτίου και λόγω λήξεως των προγραμμάτων stage, θα μειωθούν και οι διοικητικοί υπάλληλοι της υπηρεσίας.

Δεδομένου ότι από το Π.Ο.Ν. Χίου εξυπηρετούνται κατά μέσω όρο ετησίως περίπου 16.000 ασφαλισμένοι,

Ερωτώνται οι κκ Υπουργοί:
• Είναι ενήμεροι για τα προβλήματα στελέχωσης και λειτουργίας που αντιμετωπίζει το Π.Ο.Ν. Χίου;
• Προτίθενται να ξεκινήσουν άμεσα τις διαδικασίες για τη μέσω ΑΣΕΠ μόνιμη και επαρκή στελέχωσή του με ιατρούς εξεταστές και συνταγογράφους, ιατρούς ελεγκτές και διοικητικό προσωπικό;


Ο ερωτών βουλευτής

Δημήτρης Παπαδημούλης

"Διαβάστε περισσότερα".
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Μεγάλη επιτυχία είχε η εκδήλωση-ομιλία που οργάνωσε ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ στη ΧΙΟ με ομιλητή το βουλευτή Δ. Παπαδημούλη.
Περισσότερα από 120 άτομα από όλο το πολιτικό φάσμα παρευρέθηκαν στην ομιλία και τον ακούσαν με μεγάλη προσοχή να αναλύει τις θέσεις του κόμματος σχετικά με την κρίση. Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησε συνεστίαση στη ταβέρνα “ΧΟΤΖΑΣ”






"Διαβάστε περισσότερα".
Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΧΙΟΥ

Ανακοινωση

.Οι απολυμένοι της Ολυμπιακής είναι στους δρόμους, αλλά οι γάμοι γάμοι , και ακούστηκαν τα όργανα και στο νησί μας ,στο όνομα του Αγίου Κέρδους
Με την κυβέρνηση θεατή και την Ν.Δ. σε πλήρη αφωνία.
Πριν λίγους μήνες σε απάντηση που έδινε ο αρμόδιος υπουργός στην ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ ,για την άρνηση της OLYMΠIC AIR να μεταφέρει ασθενείς σε φορείο κλπ, μας παρέπεμπε στον περίφημο ανταγωνισμό. Σήμερα οι μάσκες έπεσαν, το καρτέλ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό και η κοινωνία στη μέγγενη των συμφερόντων.
Και βρήκαν οι γνωστές σειρήνες του λαϊκισμού ,όλοι αυτοί που εκθειάζουν την ιδιωτική πρωτοβουλία να κλαψουρίσουν .
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δεν επιβεβαιώνεται απλά, αλλά υποχρεούται να ενδυναμώσει τη δράση του με τον τεκμηριωμένο προγραμματικό του λόγο.
«Δημόσιες αερομεταφορές με πραγματική πτητική ασφάλεια και προσιτές τιμές για τα λαϊκά στρώματα είναι αναγκαίες σήμερα όσο ποτέ.»
Και προς αυτή την κατεύθυνση καλούμε τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις του νησιού μας για κοινή δράση.
Χιος Μαρτης 10
Η ΝΕ ΧΙΟΥ Διαβάστε περισσότερα...

Θέλει ο Νομάρχης να κρυφτεί…

Με λιτή ανακοίνωση της εταιρείας, οι πολίτες της Χίου πληροφορήθηκαν την ακύρωση για εμπορικούς λόγους της πρωινής πτήσης Αθήνα-Χίο-Αθήνα της Aegean από τις 14 του Απρίλη. Απέμεινε έτσι για την εξυπηρέτηση όσων επιθυμούν να ταξιδέψουν πρωινό προς ή από τη Χίο μόνο η πτήση της υπό συγχώνευση με την Aegean εταιρείας, Olympic Air.
Είναι οι ίδιοι εμπορικοί λόγοι που επικαλείται η εταιρεία που διαμορφώνουν τροποποιήσεις δρομολογίων για όλο το Βόρειο Αιγαίο και προοίμιο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει το οριστικό πλέον πάντρεμα, των δύο μέχρι χθες ανταγωνιστριών εταιρειών Aegean και Olympic Air, με τις ευλογίες της Κυβέρνησης και τη βούλα της περίφημης επιτροπής ανταγωνισμού.

"Διαβάστε περισσότερα".
Είναι το πάντρεμα των δυο εταιρειών που συνθέτει νέο τοπίο στις αερομεταφορές με έντονα χαρακτηριστικά δημιουργίας καρτέλ, ανάλογου με αυτό που λυμαίνεται τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες της χώρας και καταταλαιπωρεί τους άτυχους ακρίτες του Αρχιπελάγους.
Πολύ γρήγορα- δυστυχώς- επιβεβαιώθηκαν όσοι διέβλεψαν ολέθριες συνέπειες για τους νησιώτες και τα νησιά από το ξεπούλημα στους ιδιώτες του εθνικού μας αερομεταφορέα, όπως τάχιστα διαψεύστηκαν και όσοι συνειδητά ή από αφέλεια, επικαλούμενοι τον πολλά υποσχόμενο υγιή ανταγωνισμό, έσπευσαν να επικροτήσουν την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Εκκωφαντική η σιωπή των αιρετών εκπροσώπων μας όταν η τότε κυβέρνηση δέσμια των νεοφιλελεύθερων επιλογών της, στερούσε και στους κατοίκους της Χίου των υπηρεσιών που μόνο ο εθνικός αερομεταφορέας μπορούσε να προσφέρει στα ακριτικά νησιά. Σιώπησαν ένοχα και με την ανοχή που επέδειξαν συνέβαλαν στη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης.
Ήταν τότε που ο Νομάρχης περιχαρής για τις εξελίξεις απαιτούσε τον αποχαρακτηρισμό από άγονης της αεροπορικής γραμμής σύνδεσης της Χίου με τη Θεσσαλονίκη, όταν ο τόπος βοούσε για το διαφαινόμενο πάντρεμα των δύο μεγάλων αεροπορικών εταιρειών της χώρας και το αεροπορικό ιδιωτικό μονοπώλιο διαγράφονταν ως άμεση απειλή.
Οι επιχειρηματίες των αιθέρων φρόντισαν όμως σύντομα να αφαιρέσουν το φύλλο συκής και να αποκαλύψουν πλήρως τις προθέσεις τους. Η επίκληση επιχειρηματικών λόγων όπως πολύ κομψά ονομάζουν την ακόρεστη δίψα τους για κέρδος, είναι αυτό που υπαγορεύει τα επιχειρηματικά τους σχέδια για τις τροποποιήσεις των αεροπορικών δρομολογίων για τα νησιά μας. Άκομψα όμως αφαίρεσαν και το φύλλο συκής από όσους στο όνομα του υγιούς ανταγωνισμού επέδειξαν ανοχή στις επιχειρηματικές τους επιδιώξεις.
Θορυβημένος ο Νομάρχης καλεί τους ομολόγούς του των γειτονικών Νομών να αντιμετωπίσουν από κοινού τις αρνητικές για τους κατοίκους του αρχιπελάγους συνέπειες.
Όμως πλέον είναι αργά. Η εκκωφαντική σιωπή όταν η τότε κυβέρνηση εκποιούσε τον εθνικό αερομεταφορέα δεν καλύπτεται από τις λαϊκίστικες κατόπιν εορτής, φωνασκίες του Νομάρχη.
Τo καρτέλ στις αερομεταφορές είναι πλέον εδώ. Η επίκληση του υγιούς ανταγωνισμού από το Νομάρχη έδωσε τη θέση της σε ανούσιες δημαγωγικές κορώνες.
Το αίτημα των πολιτών για εθνικό δημόσιο αερομεταφορέα, καθαρμένο και απαλλαγμένο από τις αμαρτίες των κομμάτων εξουσίας που τον διαχειρίζονταν, παραμένει πάντα επίκαιρο. Είναι η μόνη ρεαλιστική προοπτική που διασφαλίζει τις ανάγκες των κατοίκων των νησιών μας. Στην κατεύθυνση αυτή θα ήθελαν οι χιώτες να κινηθεί ο Νομάρχης τους. Αλλά ο Νομάρχης με τις άναρθρες κραυγές του απλά επιβεβαιώνει τον εαυτό του.
Θέλει ο Νομάρχης να κρυφτεί…
Αλέκος Γαϊτάνος
Επικεφαλής του Νομαρχιακού Συνδυασμού Χίου «Ενωτική Αριστερή Κίνηση». (Ε.Α.Κ)
Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

2 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΟΓΟΚΡΙΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΜΙΝΤΙΑΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ

<ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΉΣ ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΏΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΊ ΣΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΤΥΠΟ(ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗ).Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ,


Χίος,03/03/2010
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
O Νομάρχης Χίου μετέτρεψε σε παρωδία τη διαδικασία παρουσίασης της μελέτης για το «νέο» λιμάνι, καθώς διέκοψε άκομψα την εκδήλωση χωρίς να επιτρέψει να μιλήσει κανείς από τους παρευρισκομένους.
Σε εποχές που το πρωί η κυβέρνηση εξαγγέλλει σκληρά και άδικα μέτρα εναντίον των λαϊκών στρωμάτων και το βράδυ ο Νομάρχης πετά εκατομμύρια στη θάλασσα, είναι λογικό να φοβούνται την κριτική και τον διάλογο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμά ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για προσωπικές πολιτικές, που δεν έχουν ουσιαστικό αναπτυξιακό προσανατολισμό και συνιστούν παράδειγμα προς αποφυγή κατασπατάλησης πόρων.
Φαίνεται ότι το Βατερλώ του αεροδρομίου δεν τους έγινε μάθημα και αναζητούν νέους τυχοδιωκτισμούς. Αλλά και στην περίπτωση αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι πρωτοβουλίες των δημοκρατικών και περιβαλλοντικά συνειδητοποιημένων πολιτών θα σταθούν εμπόδιο, στους φθηνούς λαϊκισμούς και τις αντιδημοκρατικές και αδιαφανείς διαδικασίες της Ν.Α. Χίου.
«ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ»

Το Συντονικό ΣΥΡΙΖΑ Χίου







ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΧΙΟΥ



Ανακοινωση

Τι φοβάται ο νομάρχης .και έκλεισε άρον-άρον την διαδικασία για το «νέο» λιμάνι, χωρίς να μιλήσει κανείς από τους παρευρισκομένους, για ένα τόσο σοβαρό θέμα , και το οποίο ο νομάρχης προσπαθεί να το «επιβάλλει» ως δήθεν αναγκαιότητα στην κοινωνία της Χίου;;
Το πρωί η κυβέρνηση έριχνε μπαταριές μέτρων, και το βράδυ ο εκλεκτός νομάρχης (της) ,πετούσε εκατομμύρια στη θάλασσα ,για μελέτες που θέλουν να μας πείσουν ότι σε μια έκταση λίγων τετρ. χιλιομέτρων μπορεί και πρέπει να χωρέσουν
1.Ο «διεθνής Αερολιμένας.
2 Ο Παγχιακός βιολογικός καθαρισμός
3 Το κεντρικό λιμάνι της Χίου
4 Ο μοναδικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής
5 Ο όμορος τουριστικός Καρφάς

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ σε αντίθεση με την άλλη αντιπολίτευση, έχει ταχθεί κατά 5του έργου, γιατί θα υποβάθμιση και άλλο την περιοχή, αλλά και γιατί διαβλέπει να εξελίσσεται παρόμοια περίπτωση με αυτήν του αεροδρομίου, που 35 χρόνια τώρα υπάρχει σπατάλη χρόνου και χρήματος, λαϊκισμός ,εκδούλευση των κομμάτων εξουσίας και προσωπικές πολιτικές, οι οποίες όμως κοστίζουν στους Έλληνες φορολογούμενους,
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Χιος 4-32010
Το γραφείο τύπου Διαβάστε περισσότερα...

Ντροπή! Επίθεση στον Μανώλη Γλέζο στο Σύνταγμα


"Διαβάστε περισσότερα".
Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕ ΧΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΧΙΟΥ



Ανακοινωση

Τι φοβάται ο νομάρχης .και έκλεισε άρον-άρον την διαδικασία για το «νέο» λιμάνι, χωρίς να μιλήσει κανείς από τους παρευρισκομένους, για ένα τόσο σοβαρό θέμα , και το οποίο ο ιδιος προσπαθεί να το «επιβάλλει» ως δήθεν αναγκαιότητα στην κοινωνία της Χίου;;
Το πρωί η κυβέρνηση έριχνε μπαταριές μέτρων, και το βράδυ ο εκλεκτός νομάρχης (της) ,πετούσε εκατομμύρια στη θάλασσα ,για μελέτες που θέλουν να μας πείσουν ότι σε μια έκταση λίγων τετρ. χιλιομέτρων μπορεί και πρέπει να χωρέσουν
1.Ο «διεθνής Αερολιμένας.
2 Ο Παγχιακός βιολογικός καθαρισμός
3 Το κεντρικό λιμάνι της Χίου
4 Ο μοναδικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής
5 Ο όμορος τουριστικός Καρφάς

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ σε αντίθεση με την άλλη αντιπολίτευση, έχει ταχθεί κατά 5του έργου, γιατί θα υποβάθμιση και άλλο την περιοχή, αλλά και γιατί διαβλέπει να εξελίσσεται παρόμοια περίπτωση με αυτήν του αεροδρομίου, που 35 χρόνια τώρα υπάρχει σπατάλη χρόνου και χρήματος, λαϊκισμός ,εκδούλευση των κομμάτων εξουσίας και προσωπικές πολιτικές, οι οποίες όμως κοστίζουν στους Έλληνες φορολογούμενους,
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Χιος 4-32010
Το γραφείο τύπου Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Πρόσκληση


Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση ομιλία
που οργανώνει η Ν.Ε ΧΙΟΥ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 στις 7:00 μ.μ

στο ΟΜΗΡΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ με θέμα:

"ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

Με ομιλητή τον Δημήτρη Παπαδημούλη Βουλευτή
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Οι τρεις κολασμένοι της Τεχνικής.


Η Τεχνική Εταιρεία του Δήμου Βροντάδου δεν υπάρχει πια. Είναι μέλημα των ιστορικών του μέλλοντος η αποτίμηση των πεπραγμένων μιας ολόκληρης περιόδου στα δημοτικά δρώμενα του τόπου και αναντίρρητο χρέος των αιρετών η διευθέτηση των όποιων εκκρεμοτήτων υφίστανται με τη συγχώνευση και το οριστικό τέλος της εταιρείας
"Διαβάστε περισσότερα".
Πόσω δε μάλλον όταν αυτές οι εκκρεμότητες σχετίζονται με το δικαίωμα στη δουλειά τριών ανθρώπων, πρώην εργαζομένων στην Τεχνική και τώρα χωρίς δουλειά στο περιθώριο, ξεχασμένων από μια ανάλγητη εξουσία που αρνείται να υλοποιήσει όσα η ίδια τους είχε υποσχεθεί.
Από το πλέον επίσημο βήμα αυτό του Δημοτικού Συμβουλίου Ομηρούπολης, ο εκπρόσωπος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης διαβεβαίωνε με στεντόρεια φωνή και ύφος αγέρωχο μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης, αιρετούς και παριστάμενους εργαζόμενους της Τεχνικής Εταιρείας για το αμετάκλητο της απόφασης μεταφοράς τριών εργαζομένων της εταιρείας στη Νομαρχία Χίου.
Απόφαση νομικά κατοχυρωμένη, αποτελούσε υλική και ηθική δικαίωση του αγώνα του συνόλου των εργαζομένων της Τεχνικής Εταιρείας για τη διασφάλιση του δικαιώματος τους στην εργασία.
Δικαίωμα που έμελε να γίνει μεν απόλυτα σεβαστό από το Δήμο Ομηρούπολης και το Νοσοκομείο της Χίου με τη μεταφορά των υπόλοιπων εργαζομένων όχι όμως και από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χίου.
Επικαλούμενη οικονομική στενότητα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν υλοποιεί τα υπεσχημένα και δεν προσλαμβάνει τους τρεις πρώην εργαζόμενους. Αδιαφορούν οι ιθύνοντες της Νομαρχίας για την κόλαση της ανεργίας που βιώνουν αυτοί οι τρεις άνθρωποι και μεταθέτουν τις ευθύνες για το δράμα τους στην Κυβέρνηση που δεν αναλαμβάνει την κάλυψη των μισθών τους.
Είναι απόλυτα θεμιτό η αυτοδιοίκηση να διεκδικεί πόρους από την κεντρική εξουσία, αθέμιτο όμως είναι να παίζει παιχνίδια στις πλάτες ανθρώπων. Γνώριζαν πολύ καλά την ισχύουσα νομοθεσία στη Νομαρχία τότε που έδιναν τις υποσχέσεις. Οι νόμοι δεν άλλαξαν, άλλαξε όμως η απόφαση του κυρίου Λαμπρινούδη. Τι μεσολάβησε και σήμερα οι τρεις αυτοί άνθρωποι στέλνονται από τον Άννα στον Καϊάφα; Να έφταιξε το τσαγκό του χαρακτήρα τους και η έντονη συνδικαλιστική δράση που ανέπτυξαν στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Τεχνικής Εταιρείας; Κανένας δε ξέρει.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση άμεσα θα πρέπει να δώσει λύση. Πρέπει χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις να προχωρήσει τώρα στην πρόσληψη των τριών αυτών ανθρώπων. Είναι θέμα αξιοπιστίας του ίδιου του θεσμού. Τα δύο χρόνια ανεργίας είναι ήδη αρκετά.
Οι τρεις κολασμένοι της Τεχνικής πρέπει να δικαιωθούν. ΤΩΡΑ!

Αλέκος Γαϊτάνος
Επικεφαλής του Νομαρχιακού Συνδυασμού Χίου «Ενωτική Αριστερή Κίνηση». (Ε.Α.Κ)

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Ώρα για επιστροφή στο κόμμα


Του Άγγελου ΜΑΝΤΑΔΑΚΗ



Ουδέποτε άλλοτε στην εικοσάχρονη πορεία του ο Συνασπισμός έγινε δέκτης τόσων προσκλήσεων (και προκλήσεων) να αυτοακυρωθεί. Και το περίεργο είναι ότι αυτές εκδηλώνονται σε μια περίοδο που οι εκλογικές του επιδόσεις και οι δημοσκοπικές του καταγραφές (μέσα από το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ) είναι πολύ πιο πάνω από τα αγχωτικά, οριακά ποσοστά προηγούμενων εποχών.

Άλλοι μας καλούν να διαλύσουμε το κόμμα και να διαχυθούμε μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοι πάλι να εγκαταλείψουμε τον ΣΥΡΙΖΑ διαφορετικά να εγκαταλείψουμε τον Συνασπισμό. Στην ουσία μας παραπέμπουν στην ακύρωση μιας σκληρής προσπάθειας δύο δεκαετιών για τη συγκρότηση και το στέριωμα ενός ρεύματος της αριστεράς που θέλησε να υπερβεί την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία και τον κομμουνισμό του περασμένου αιώνα όπως αυτός εκφράστηκε από το μοντέλο του «υπαρκτού».


"Διαβάστε περισσότερα".
Από μία πλευρά προτείνεται να αρνηθούμε τον εαυτό μας, να διαγράψουμε ό,τι κατακτήσαμε σαν αναγνωρισιμότητα στην κοινωνία, να αποποιηθούμε την ταυτότητα που συγκροτήσαμε τόσο επίπονα και να γίνουμε κάτι θολό και ασαφές μεταξύ μιας «αντισυστημικής» αριστεράς και ενός λαϊκοπατριωτικού προοδευτισμού παλαιάς κοπής.

Από την άλλη πλευρά επαναδιατυπώνονται παρωχημένες ιδέες περί «εθνικής συνεννόησης» και «συναίνεσης» για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρόκειται για προτάσεις ενσωμάτωσης του ΣΥΝ στη λογική του «να μοιραστούμε τις ζημιές, τις ευθύνες και τη διαχείριση της κρίσης», θύτες και θύματα, κυβερνώντες και μη.

Αλλά ο Συνασπισμός παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, είναι καταγεγραμμένος ως σημαντικός παράγοντας της δημόσιας ζωής. Είκοσι χρόνια διαδρομής, δεκαπέντε χρόνια συνεχούς κοινοβουλευτικής παρουσίας, είκοσι χρόνια άξιας παρουσίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ισχυρή καταγραφή και δράση στην τοπική αυτοδιοίκηση, διακριτός ρόλος σε ό,τι σοβαρό κινηματικό συνέβη αυτά τα χρόνια.

Δεν εκχωρείται επομένως, ούτε αυτοκαταργείται ο χώρος αυτός. Και για αυτό η βάση του, οι εκατοντάδες χιλιάδες των μελών και των φίλων του αλλά και πιο πέρα ακόμα οι συμπαθούντες , απαιτούν έναν ισχυρό, αυτόνομο Συνασπισμό, εκφραστή του δημοκρατικού δρόμου προς τον σοσιαλισμό, του αριστερού ευρωπαϊσμού, της οικολογικής ευαισθησίας και της αμφισβήτησης του δικομματικού σκηνικού.

Το επικείμενο Συνέδριο του ΣΥΝ καλείται να επιβεβαιώσει και να επικυρώσει με σαφήνεια αυτήν την απαίτηση. Πολύ περισσότερο σήμερα που, η επίθεση που δέχονται - στο όνομα της κρίσης - τα κοινωνικά δικαιώματα, η απασχόληση, το εισόδημα καθώς και το περιβάλλον απαιτούν ισχυρές κοινωνικές αντιστάσεις και ταυτόχρονα εναλλακτικό σχέδιο που να αμφισβητεί την ισοπεδωτική προπαγάνδα του μονόδρομου.

Η στάση της Ε.Ε. απέναντι στο ελληνικό ζήτημα επιβεβαιώνει το πόσο προβληματική είναι η αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής οικοδόμησης . Η πορεία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης με το Σύμφωνο Σταθερότητας και την στρατηγική της Λισσαβόνας έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Η απάντηση της ευρωπαϊκής αριστεράς και φυσικά του ΣΥΝ , δεν βρίσκεται ούτε στην εθνική αναδίπλωση, ούτε στην ενσωμάτωση στη λογική των κ.κ. Μπαρόζο, Αλμούνια και Τρισέ, αλλά τη διεκδίκηση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης με όρους δημοκρατίας, αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής.

Το Συνέδριο είναι η ευκαιρία να επικαιροποιήσουμε και να εμβαθύνουμε σε όλα αυτά τα ζητήματα, να στηρίξουμε την γραμμή της αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης. Βάση της το πλαίσιο που έχουμε διαμορφώσει με τα ιδρυτικά μας κείμενα, το ντοκουμέντο του Προγραμματικού μας Συνεδρίου του 2003, το πρόγραμμα που ψήφισε το Διαρκές Συνέδριο του 2008 και τις επεξεργασίες της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Ενδιαφερόμαστε για την ενότητα δράσης της αριστεράς, διαισθανόμαστε την ιδιαίτερη ευθύνη μας, θέλουμε έναν ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ, σαν πολιτική συμμαχία της αριστεράς με συναινετικές λειτουργίες. Θεωρούμε όμως ότι αυτό το εγχείρημα δεν θα μπορέσει να προχωρήσει μέσα σε ένα κλίμα έντασης, αντιπαλότητας απέναντι στον ΣΥΝ και συνεχούς αμφισβήτησης του ρόλου του.

Ίσως το πιο σημαντικό ζήτημα του Συνεδρίου είναι η επιστροφή στο κόμμα. Τον Συνασπισμό μακράς πνοής που έχουμε συνομολογήσει. Να δώσουμε στο μέλος του κόμματος τον ρόλο που του ανήκει, να αποκαταστήσουμε τον διάλογο και τις συνθέσεις, αντί για τους μονολόγους και την επιδίωξη της επικράτησης. Να αναβαθμίσουμε τον πολυφωνικό, πολυτασικό του χαρακτήρα υπερβαίνοντας τα κλειστά, ιεραρχικά, αυτοαναφερόμενα σχήματα, και δημιουργώντας ρεύματα ιδεών και ώσμωσης μέσα στο κόμμα. Να ενισχύσουμε τη συλλογικότητα και τη δημοκρατία των μελών, που μπορούν να περιορίσουν συμπεριφορές και στάσεις ηγετικών προσώπων και ομάδων που τραυματίζουν το κόμμα..

Όσοι /όσες υπογράψαμε το συλλογικό κείμενο των «20» στην τελευταία σύνοδο της ΚΠΕ, θελήσαμε να εκφράσουμε ακριβώς αυτούς τους προβληματισμούς. Και να συναντηθούμε με πολλούς και πολλές μέσα στο κόμμα που συμμερίζονται αυτές τις απόψεις, όχι για να συγκροτήσουμε άλλο ένα τασικό μόρφωμα, αλλά για να αλλάξουμε το κόμμα.

Είναι μια πρωτοβουλία λογικής και συνεννόησης που βλέπει τον Συνασπισμό και την προοπτική του. Αν κάποιοι βλέπουν «δεξιά» ή «αριστερά» εκτός Συνασπισμού, είναι δικαίωμά τους. Και δικό μας όμως να στηρίξουμε την «Συνασπισμική» μας επλογή.



angelosx@otenet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Απάντηση ο αγώνας των εργαζομένων σε Ελλάδα και Ευρώπη


Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού μετώπου, "ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού που θα αναμετρηθεί με τους σημερινούς συσχετισμούς και θα προωθήσει ένα εναλλακτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της μεγάλης κοινωνικής κρίσης", κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας συνδυάζοντάς το με την αναγκαία ευρωπαϊκή διάσταση, μιλώντας στη χθεσινοβραδινή μαζική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο γήπεδο του Πανελληνίου. Μια συγκέντρωση που έλαβε χαρακτήρα απάντησης-αντίστασης στα κυβερνητικά μέτωπα, αλλά και προετοιμασίας της απεργίας της 24ής Φεβρουαρίου. Μια συγκέντρωση που είχε παλμό, αγωνιστική διάθεση για τις κρίσιμες μάχες που έρχονται, έντονη την παρουσία της νεολαίας, ενώ περιελάμβανε και αρκετά πολιτικά μηνύματα, τόσο από τον κεντρικό ομιλητή, όσο και από τους χαιρετισμούς που απηύθυναν ο Γ. Μπανιάς, ο Αν. Νταβανέλος και η Μάνια Μπαρζέφσκι
"Διαβάστε περισσότερα".
Με τη συγκέντρωση αυτή θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ενότητας, αντίστασης και αγώνα.

Αυτό το μήνυμα στέλνει η αριστερά σε αυτή την κρίσιμη στιγμή στους εργαζόμενους, στους άνεργους, στους νέους ανθρώπους, σε όλες και όλους όσοι αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον τους.

Tο στέλνει σε όλες και όλους αυτούς που αγωνίζονται να επιβιώσουν με μισθούς και συντάξεις φτώχειας, σε όλες και όλους όσοι βλέπουν τη ζωή τους να περνάει μέσα στην αγωνία και την ανασφάλεια.

Και το μήνυμα αυτό λέει: Τώρα δεν είναι ώρα ούτε της υπομονής ούτε της συναίνεσης. Τώρα είναι ώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, πριν να είναι αργά.

Αρκετά μίλησαν οι κερδοσκόποι, οι κάθε λογής πρόθυμοι τεχνοκράτες, τα παπαγαλάκια του νεοφιλελευθερισμού.

Τώρα θα μιλήσουν οι εργαζόμενοι. Τώρα θα μιλήσει η κοινωνία, που όλοι αυτοί τη θέλουν αμήχανη, παθητική και φοβισμένη.

Και η φωνή της, η φωνή που διεκδικεί ζωή και αξιοπρέπεια, θα ακουστεί πολύ δυνατά. Σε ολόκληρη την Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτό το μήνυμα μεταφέρουμε σήμερα από την άλλη άκρη της Ευρώπης. Από την Ιβηρική χερσόνησο, από όπου η πορτογαλική και ισπανική αριστερά μας στέλνουν μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης.

Αλλά και μήνυμα ελπίδας ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας από 'δώ και στο εξής δεν θα αλωνίζουν μόνες τους στην Ευρώπη.

Η φωνή των εργαζόμενων, η φωνή των λαών θα ακουστεί δυνατά, αφού δεν θα μείνουμε ο καθένας μόνος του αλλά θα συντονίζουμε τις προσπάθειές μας και τις δράσεις μας.

Θα συντονίσουμε τις δράσεις μας για να δώσουμε ένα μήνυμα ισχυρό. Τόσο ισχυρό ώστε να φτάσει στους κομισάριους των Βρυξελλών και στους κερδοσκόπους των αγορών.

Τόσο ισχυρό ώστε να τρομοκρατήσει τους τρομοκράτες και να ανατρέψει τα σχέδια ισοπέδωσης των κοινωνικών κατακτήσεων των λαών της Ευρώπης.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι

Αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό είναι πρωτοφανή. Ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν είδαμε τέτοιου μεγέθους επίθεση σε εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, τέτοια απόπειρα να λεηλατηθούν ζωές και να υποθηκευτεί το μέλλον ολόκληρων γενεών.

Αν νομίζουν ότι τα σχέδιά τους θα υλοποιηθούν χωρίς αντίσταση και χωρίς κόστος, είναι πολύ γελασμένοι.

Αν νομίζουν ότι ο κόσμος της δουλειάς, οι άνθρωποι του μεροκάματου, οι νέοι των 700 ευρώ θα παρακολουθούν αμέτοχοι την επίθεση που οργανώνεται εναντίον τους, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος.

Ο κόσμος αυτός έχει φωνή. Και η φωνή αυτή θα ακουστεί πολύ δυνατά.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Τις τελευταίες μέρες, βομβαρδιζόμαστε με αναλύσεις για την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας.

Το μόνο που δεν ακούγεται είναι ποιος είναι υπεύθυνος για την κατάσταση αυτή.

Είναι αδιανόητο να μην πληρώνει κανείς τον πολιτικό λογαριασμό, να μην ζητιούνται και μην αποδίδονται οι βαριές ευθύνες στις παρατάξεις του δικομματισμού, που σπατάλησαν τη μεταπολίτευση και τον πλούτο της χώρας μας υπηρετώντας εγχώρια και διεθνή μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και οδηγώντας σε απόγνωση το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας και ιδιαίτερα της νεολαίας.

Για την αριστερά το χρέος και τα μεγάλα ελλείμματα, που συμβαδίζουν με την ανεργία και τη φτώχεια, αποτελούν πρόβλημα που πρώτοι εμείς υφιστάμεθα και πρώτοι απʼ όλους εμείς τονίσαμε τις βαρύτατες κοινωνικές τους συνέπειες.

Για μας η κρίση δεν είναι ένα κόλπο ή ένα τρικ του διεθνούς νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου, αλλά είναι και μια πραγματικότητα η οποία εκτός από προβλήματα δημιουργεί και το πεδίο για τη διαμόρφωση και την προβολή πραγματικά εναλλακτικών προοδευτικών προτάσεων για την υπέρβασή της, σαν αυτές που εμείς από την πρώτη στιγμή με αιχμή το τραπεζικό σύστημα είχαμε επεξεργαστεί και προβάλει έγκαιρα.

Όταν εμείς εδώ και χρόνια μιλάγαμε μαζί με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς, που μαζί συγκροτήσαμε το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, για ένα επικίνδυνο Σύμφωνο Σταθερότητας που θα έπρεπε να αλλάξει και να γίνει Σύμφωνο για την απασχόληση, για την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη και για την αειφόρο ανάπτυξη, μας θεωρούσαν ευρωσκεπτικιστές, υπονομευτές του κοινού ευρωπαϊκού οράματος, μια αριστερά που απέχει από την πραγματικότητα και στηρίζεται σε ουτοπικές αναλύσεις και ιδεοληψίες.

Τα ίδια μας έλεγαν όταν ως Προμηθείς για την επερχόμενη κρίση διοργανώσαμε τα μαζικά ευρωπαϊκά κοινωνικά φόρα και βάλαμε στο κέντρο της κινητοποίησής μας το σύνθημα «να είναι οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», όπως και σήμερα που λέμε «να μην πληρώσουμε εμείς τη δικιά τους κρίση».

Όλα αυτά τα χρόνια όμως οι περίφημες αγορές ζητούσαν επί της ουσίας να σταματήσει κάθε μορφή αναδιανομής πλούτου στην κοινωνία.

Και αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η εκτίναξη των ελλειμμάτων και του χρέους, για τα οποία οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι σύρονται σήμερα στο ειδώλιο.

Στο διάστημα αυτό όμως δεν εκτινάχθηκαν μόνο τα ελλείμματα. Εκτινάχθηκαν και οι κοινωνικές ανισότητες, πράγμα για το οποίο επίσης η χώρα μας δεχόταν διεθνώς συγχαρητήρια.

Ρωτάμε λοιπόν σήμερα; Ποιος είναι υπεύθυνος για τη σημερινή κρίση;

Είναι οι συντάξεις των 500 και 600 ευρώ;

Είναι οι μισθοί που συνήθως εξανεμίζονται στις πρώτες 15 μέρες;

Είναι οι άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειές τους με δουλειές του ποδαριού;

Είναι οι στρατιές των ανασφάλιστων και των stages που βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη στο δρόμο;

Γιατί αυτοί καλούνται σήμερα να πληρώσουν, και μάλιστα πολύ σκληρά, για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.

Θα το πούμε λοιπόν ευθέως. Όταν σήμερα όλος ο κόσμος μιλάει για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει μια Ελλάδα. Υπάρχουν δύο.

Υπάρχει η Ελλάδα των λίγων και ισχυρών. Αυτών που πλούτισαν με τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, με τις χαριστικές ρυθμίσεις χρεών, με τις κερδοφόρες μπίζνες εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, με τα 28 δισ. κρατικής ενίσχυσης, με την κερδοσκοπία των ομολόγων του δημοσίου, με τη μεταφορά των ασφαλιστικών υποχρεώσεών τους στο ΙΚΑ, με τις σημαίες ευκαιρίας, με τα καρτέλ και την αισχροκέρδεια, με τη διαρκή συμπίεση του κόστους εργασίας.

Και υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα των πολλών. Αυτών που δεν θέλουν τίποτα άλλο εκτός από το να ζουν με τη δουλειά τους, αλλά να ζουν με αξιοπρέπεια.

Αυτών που διεκδικούν το δικαίωμά τους στη μόρφωση, στην αξιοπρεπή διαβίωση, στην υγεία και την παιδεία. Και σήμερα, αυτή η δεύτερη Ελλάδα, η Ελλάδα των πολλών καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης. Και να διασφαλίσει την υψηλή κερδοφορία των λίγων.

Αλλά δεν πάει άλλο. Η αίσθηση της κοινωνικής αδικίας και της εκμετάλλευσης ξεχειλίζει πια. Και η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Δεν αξίζει το κόπο να αναφερθώ εκτενώς στις προεκλογικές δεσμεύσεις της σημερινής κυβέρνησης και του σημερινού πρωθυπουργού προσωπικά.

Είναι πλέον κοινός τόπος ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ μεγαλύτερη και τόσο απροκάλυπτη υπαναχώρηση, τέτοιας κλίμακας διάψευση των προσδοκιών για ευρύτατα κοινωνικά στρώματα.

Ο κόσμος θέλησε να απαλλαγεί από μια κοινωνικά άδικη και σκληρή πολιτική την οποία εφάρμοζε η Νέα Δημοκρατία. Και εμπιστεύτηκε τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος δεν τσιγκουνεύτηκε καθόλου σε διακηρύξεις κοινωνικής ευαισθησίας.

Ο κόσμος ψήφισε τις δεσμεύσεις για ένα κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα. Και σήμερα έρχεται αντιμέτωπος με τις κυνικές δηλώσεις του κ. Λοβέρδου ότι η αλληλεγγύη των γενεών έχει τελειώσει και ότι το μόνο που θα μείνει όρθιο από το ασφαλιστικό είναι οι συντάξεις πείνας.

Ο κόσμος ψήφισε την περίφημη δέσμευση του κ. Παπανδρέου ότι θα ματώσει στις διαπραγματεύσεις με τους κοινοτικούς εταίρους προκειμένου να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον. Και σήμερα βλέπει τον πρωθυπουργό της χώρας και τον κ. Παπακωνσταντίνου να παίζουν με κατεβασμένα χέρια.

Να εκχωρούν κοινωνικά δικαιώματα στους κερδοσκόπους, ανοίγοντας τους ακόμα περισσότερο την όρεξη.

Να παραιτούνται από κάθε διεκδίκηση κοινοτικής αλληλεγγύης, όπως θα ήταν αυτονόητο στο πλαίσιο ενός κοινού νομίσματος.

Και να διαβεβαιώνουν ότι είναι έτοιμοι να υλοποιήσουν τα πιο αδιανόητα σχέδια προκειμένου να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία της χώρας.

Μόνο που αυτό στο οποίο καλείται σήμερα η χώρα είναι να βυθιστεί στην ανεργία, στη φτώχεια και στην οικονομική ύφεση, χωρίς καμία προοπτική διεξόδου.

Και είναι πρόθυμοι να υλοποιήσουν μια τέτοια εγκληματική πολιτική, γιατί νομίζουν ότι με το κόλπο της επιτήρησης και των εξεταστικών επιτροπών θα αποφύγουν το πολιτικό κόστος.

Είναι όμως βαθιά γελασμένοι.

Είναι πολύ γελασμένοι αν νομίζουν ότι δεν θα δώσουν λόγο για τις πολιτικές τους επιλογές στην ελληνική κοινωνία.

Γι' αυτό οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι.

Οι εκκλήσεις για εθνική ενότητα μπροστά στην κρίσιμη φάση που περνάει η χώρα, είναι απροκάλυπτα υποκριτικές.

Καλούνται, δηλαδή, οι εργαζόμενοι σε ενότητα με τις τράπεζες για να βγούμε από το αδιέξοδο;

Και εντάξει, οι εργαζόμενοι θα συνεισφέρουν με μείωση του εισοδήματός τους, με κατάργηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, με περισσότερη έμμεση φορολογία, με διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος.

Οι τράπεζες και τα ισχυρά οικονομικά κέντρα τι ακριβώς καλούνται να συνεισφέρουν;

Τίποτα απολύτως, είναι η απάντηση.

Αν το σχέδιο πάει καλά, απλώς θα συνεχίσουν να βουλιάζουν στα κέρδη.

Αλλά με τέτοιους όρους δεν υπάρχει καμία εθνική ενότητα.

Για την αριστερά, λοιπόν, η διαχωριστική γραμμή είναι διαφορετική. Και τώρα με την κρίση, αυτή η διαχωριστική γραμμή γίνεται περισσότερο ευδιάκριτη από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν.

Από τη μια μεριά είναι οι ανθρώπινες ζωές, η δουλειά, η αξιοπρέπεια και από την άλλη είναι τα κέρδη.

Και αυτή είναι η γραμμή που χωρίζει σήμερα ολόκληρη την Ευρώπη.

Η μόνη ενότητα λοιπόν που μπορεί να αντιμετωπίσει τη σημερινή κατάσταση, είναι η ενότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Είναι η στάση της αλληλεγγύης και του αγώνα ανάμεσα στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους οικονομικά αδύναμους.

Γιατί η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι η μοναδική τους δύναμη. Είναι ο μοναδικός τρόπος να ακουστεί δυνατά η φωνή τους.

Η πολιτική που ακολουθείται σήμερα δεν πρόκειται να μας βγάλει από κανένα αδιέξοδο. Καμία οικονομία δεν κατάφερε ποτέ να ισορροπήσει τα οικονομικά της μεγέθη χωρίς ανάπτυξη.

Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, οι περικοπές μισθών, ο στραγγαλισμός της πραγματικής οικονομίας δεν πρόκειται να έχουν κανένα αποτέλεσμα.

Αντίθετα θα μας βάλουν ακόμα πιο βαθιά στον φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Θα οδηγήσουν σε μια τραγωδία. Σε ένα νέο κύκλο ύφεσης όπου ούτε καν οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν θα επιτευχθούν.

Και αυτό δεν το λέει μόνο η ριζοσπαστική αριστερά. Το λένε και όλοι οι οικονομολόγοι, στους οποίους ο κ. Παπανδρέου αναφερόταν διαρκώς προεκλογικά, για να τους ξεχάσει όμως σήμερα, που πλέκει το εγκώμιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Και όταν μιλάμε για μια συνεχώς ανατροφοδοτούμενη ύφεση, δεν μιλάμε για στατιστικές.

Μιλάμε για ανεργία, μιλάμε για φτώχεια, μιλάμε για τεράστια αδιέξοδα.

Μιλάμε για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που δεν θα μπορεί να συντηρηθεί με τον μισθό του ή τη σύνταξή του, που θα εξωθηθεί στα παγκάκια και θα μαζεύει τα σκουπίδια από τις λαϊκές αγορές.

Μιλάμε για την κατάργηση της πρόσβασης σε κοινωνικές υπηρεσίες, για κόσμο που δεν θα έχει δικαίωμα να αρρωστήσει αν δεν έχει λεφτά για να πληρώσει.

Και δεν είναι ότι αυτή η προοπτική διαφεύγει από την σκέψη των κυρίαρχων οικονομικών κύκλων, ντόπιων και ξένων. Κάθε άλλο.

Απλώς δεν την θεωρούν καθόλου κακή. Στο βωμό του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας πάντα θα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες.

Αρκεί να ανοίξουν οι ευκαιρίες για κέρδη. Κάθε λύση προς αυτή τη κατεύθυνση την ονομάζουν νοικοκύρεμα και σταθεροποίηση.

Έχουν όμως και μια μεγάλη ανησυχία. Δεν έχουν τεστάρει πόσο μπορεί να αντέξει το σκοινί που τραβάνε δίχως να σπάσει.

Γι' αυτό και κάπου πρέπει να εφαρμόσουν το πείραμά τους, για να μετρήσουν τις αντιδράσεις, να δουν πόσο μπορεί να αντέξει ένας λαός.

Και το πειραματόζωο είναι η χώρα μας και ο ελληνικός λαός και η πάντα πρόθυμη πολιτική ηγεσία των κυβερνήσεων του δικομματισμού.

Σε εμάς λοιπόν θα δοκιμάσουν πρώτα για να συνεχίσουν μετά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτες στη σειρά αυτές του ευρωπαϊκού Νότου.

Να δουν πόσο μπορεί να αντέξει ένας λαός, μια κοινωνία χωρίς να αντιδράσει.

Αυτό θέλουν να μετρήσουν, αυτή η λογική βρίσκεται σήμερα στον πυρήνα της περίφημης κοινοτικής επιτήρησης, αυτή την τεχνογνωσία θέλουν να δοκιμάσουν.

Υπάρχει βέβαια και η περιβόητη τεχνογνωσία του ΔΝΤ, που εφαρμόστηκε στη Λατινική Αμερική, αλλά εκεί κάτι δεν πήγε καλά στο πείραμα και η οργή ξεχείλισε σε εξεγέρσεις.

Αυτό είναι το μόνο ίσως που τους τρομάζει, αλλά στην περίπτωση των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου έχουν τις πρόθυμες σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, να παίξουν το ρόλο του Δούρειου Ίππου. Να ελέγξουν τις αντιδράσεις των συνδικάτων, να θολώσουν τα νερά, να χρησιμοποιήσουν τη γνωστή πια διγλωσσία.

Άλλα λένε και άλλα κάνουν.

Στο εσωτερικό τα ρίχνουν στις κακές αγορές και έξω συμμορφώνονται πλήρως στο ασφυκτικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που και οι ίδιοι φυσικά συνοικοδόμησαν μαζί με τις φιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρώπης.

Αυτό κάνει και ο Ισπανός Θαπατέρο και ο Πορτογάλος Σόκρατες.

Αυτό κάνει και η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου τέσσερις μήνες τώρα.

Προς τα μέσα, κάνει την αμέτοχη, σηκώνει τα χέρια, μιλάει για κατάργηση της εθνικής μας κυριαρχίας και προσπαθεί αμήχανα να τα φορτώσει στους προκατόχους της.

Αλλά προς τα έξω είναι το καλό και πρόθυμο παιδί. Υπόσχεται απολύσεις και περικοπές, υπόσχεται διάλυση του ασφαλιστικού, υπόσχεται τη συνταγή της ολοκληρωτικής κοινωνικής οπισθοδρόμησης, υπόσχεται κάθε τι που θα μπορούσε να κατευνάσει τις άγριες κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών.

Αλλά που να κατευναστούν. Όσα περισσότερα τους δίνουν τόσο περισσότερα θα ζητάνε. Χθες ζητάγανε τον 14ο μισθό, αύριο θα ζητάνε και τον 13ο. Μεθαύριο μπορεί και να τους ζητήσουν και όλους.

Αυτός ο δρόμος τελειωμό δεν έχει.

Και όλα αυτά για να μη χρεωκοπήσει η χώρα.

Μα τι νόημα έχει η επίκληση του στόχου αυτού όταν με τις επιλογές αυτές στο όνομα του στόχου οδηγούμε σε πλήρη χρεωκοπία την κοινωνία;

Και πως μπορούμε να μιλάμε για διάσωση της χώρας από τη χρεωκοπία όταν θα έχουμε μια χρεωκοπημένη κοινωνία;

Και τι είδους σοσιαλιστές είναι αυτοί που θα δεχτούν πιέσεις και «στημένες πιέσεις» ώστε να κοπούν μισθοί και επιδόματα εργαζομένων;

Των εργαζομένων που εργάζονται περισσότερο από όλους στην Ευρώπη και έχουν μόλις το 70 % του μέσου μισθού της ευρωζώνης.

Άραγε έδωσαν πρώτα πίσω οι τραπεζίτες το ζεστό κρατικό χρήμα που τους έσωσε πέρυσι; Κόπηκαν οι παρανοϊκοί εξοπλισμοί στη μέση;

Εισπράχθηκε τίποτε από τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες;

Εισπράχθηκαν τα 12 δισ. ευρώ της εισφοροδιαφυγής;

Χωρίς να έχει γίνει τίποτε από όλα αυτά η κυβέρνηση επιλέγει την «τεχνογνωσία», δηλαδή τη θηλιά στον λαιμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Οφείλουμε να το πούμε ξεκάθαρα. Αυτό που πληρώνουμε σήμερα, είναι η χρεωκοπία ενός μοντέλου ανάπτυξης που εφαρμόστηκε τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη.

Το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας έχει πια καταργηθεί στη πράξη και αυτό δεν μπορεί να κάνουν πως δεν το βλέπουν.

Η ίδια η κρίση το κατάργησε κι αυτό αποδεικνύεται από το έλλειμμα της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Βρετανίας όσο και της Ελλάδας.

Κρατάνε από αυτό, μόνο τη θρησκευτική προσήλωση στη διάλυση των ασφαλιστικών συστημάτων και των εργασιακών σχέσεων.

Αυτά που υπαγορεύουν οι διεφθαρμένοι οίκοι αξιολόγησης που παριστάνουν τους γενικούς εισαγγελείς των χρεών και των ελλειμμάτων και που προέβλεπαν ζωή χαρισάμενη για τη Lehman Brothers μια μέρα πριν καταρρεύσει.

Οι οίκοι αξιολόγησης που καθορίζουν την πορεία και το μέλλον ολόκληρων κρατών. Αυτά τα άντρα διαφθοράς που αντί να καταγγέλλονται από την ηγεσία της ευρωπαϊκής ένωσης, αναβαθμίζονται και επισημοποιούνται όπως αποκάλυψε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγες μέρες στο ευρωκοινοβούλιο.

Σήμερα, με το ελάχιστα πειστικό πρόσχημα της προστασίας της ευρωζώνης από τις κερδοσκοπικές πιέσεις, προωθούνται όλες οι μεταρρυθμίσεις που βρήκαν αντίσταση από τους εργαζόμενους της Ευρώπης όλα τα προηγούμενα χρόνια και ξηλώνονται κατακτήσεις δεκαετιών που κερδήθηκαν με αίμα και με θυσίες από τους λαούς της Ευρώπης.

Το ξήλωμα του ασφαλιστικού συστήματος, η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, η πλήρης διάλυση του κοινωνικού κράτους, η ιδιωτικοποίηση κάθε δημόσιας περιουσίας. Και ακόμα η κατάργηση κάθε αναδιανομής πλούτου, όπως θεμελιώθηκε στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μετά τον πόλεμο.

Για μας, η Ευρώπη σήμερα δεν είναι απλώς ένα θεσμικό μόρφωμα. Οι αποφάσεις που παίρνονται σήμερα στις Βρυξέλλες αποτυπώνουν τους συσχετισμούς δύναμης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.

Ότι χάνεται από κοινωνικά δικαιώματα, μετατρέπεται σε κέρδος. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι εργαζόμενοι που αύριο θα διαπιστώσουν ότι ο εργοδότης τους θα μπορεί να τους απολύσει χωρίς αποζημίωση.

Και οι νέοι που θα διαπιστώσουν ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να θεμελιώσουν δικαίωμα σε αξιοπρεπή σύνταξη, ακόμα και αν δουλεύουν μέχρι τα 70 τους.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οι εργαζόμενοι δεν θα απαντήσουν με εθνική περιχαράκωση, δεν θα απαντήσουν με εθνική συναίνεση.

Η μοναδική απάντηση είναι ο ενιαίος και αλληλέγγυος αγώνας των εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η απάντηση είναι ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη, που δεν θα στηρίζεται στο απαξιωμένο Σύμφωνο Σταθερότητας, ούτε θα κυβερνάται από μια ανεξέλεγκτη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αλλά θα χτιστεί ξανά, μέσα από ενωτικούς κοινωνικούς αγώνες σε καινούργια βάση.

Μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου, οι Έλληνες, οι Γερμανοί, οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, οι Πορτογάλοι εργαζόμενοι, ελάχιστα πράγματα έχουν να χωρίσουν.

Αλλά τους ενώνει ο αγώνας για μια δημοκρατική κοινωνική Ευρώπη.

Ένας αγώνας που διεξάγεται ταυτόχρονα σε εθνικό αλλά και σε διεθνές πεδίο, με στόχο το πάντα επίκαιρο σύνθημα του κοινωνικού Φόρουμ: οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ προς τις κοινωνικές δυνάμεις είναι ότι μπροστά μας βρίσκονται δύο δρόμοι.

Ο ένας είναι ο δρόμος της παραίτησης και της υποταγής.

Ο άλλος είναι ο δρόμος των κοινωνικών αγώνων. Ο δρόμος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Μπορούμε να νικήσουμε αν βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο ενωμένοι. Ξέροντας ότι έχουμε με τη μεριά μας το δίκαιο και την αλήθεια.

Στις 24 Φεβρουαρίου είναι η γενική απεργία. Πρέπει να γίνει πραγματικός σεισμός. Ένας σεισμός που θα κουνήσει τα γραφεία μέσα στα οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις για τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

Ένας σεισμός που θα γίνει αισθητός στις Βρυξέλλες. Και που θα δώσει το μήνυμα της αντίστασης στους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης.

Ξέρουμε ότι τα επίσημα συνδικάτα βρίσκονται πολύ πίσω από τις απαιτήσεις των καιρών. Μετά βίας και μέσα από πολλές παλινωδίες και τακτικισμούς πήρε η 24η Φεβρουαρίου τον χαρακτήρα της γενικής απεργίας.

Ξέρουμε ότι πολύ λίγα πράγματα έχουν γίνει από αυτή την πλευρά για τον συντονισμό της δράσης των εργαζομένων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ξέρουμε επίσης ότι τη πρωτοβουλία που αναλάβαμε εμείς, να προτείνουμε μαζί με την αριστερά των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, που πλήττονται πρώτες από τη κρίση, το συντονισμό των αγώνων των εργαζομένων για κοινά αιτήματα και κινητοποιήσεις, θα έπρεπε πρώτοι αυτοί να το τολμήσουν, αν είχαν τη στοιχειώδη ευθύνη να ξεκολλήσουν από τη γραφειοκρατική και διαχειριστική αντίληψη.

Αυτοί όμως δεν μπορούν να συνεννοηθούν με την ΑΔΕΔΥ για κοινή απεργιακή κινητοποίηση, θα αναλάβουν τη πρωτοβουλία να συνεννοηθούν με τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους;

Ας μην τους αφήσουμε λοιπόν να πνίξουν την απεργία της ερχόμενης Πέμπτης αντιμετωπίζοντάς την ως άλλη μια διεκπεραιωτική υπόθεση για την τιμή των όπλων.

Ας τη κάνουμε δική μας υπόθεση.

Τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, να τη μετατρέψουν σε μια τεράστια φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης.

Και αυτό θα είναι μόνο η αρχή.

Θα είναι η αρχή για την συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού μετώπου, ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού που θα αναμετρηθεί με τους σημερινούς συσχετισμούς. Και που θα προωθήσει ένα εναλλακτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της μεγάλης κοινωνικής κρίσης.

Στο μέτωπο αυτό έχουν θέση όλοι. Όλοι αυτοί που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή.

Όλοι αυτοί που θέλουν η ζωή να προχωρήσει προς τα εμπρός και όχι να γυρίσει εκατό χρόνια πίσω.

Όλοι αυτοί που υπερασπίζονται τις αξίες της ενότητας και της αλληλεγγύης, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν στις εκλογές.

Όλοι αυτοί που καταλαβαίνουν ότι Έλληνες και μετανάστες εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέρον απέναντι στην εργασιακή εκμετάλλευση.

Όλοι αυτοί που αντιδρούν στην περίεργη συμμαχία που έχει συγκροτηθεί ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατία και τον ΛΑΟΣ, με στόχο τη χειρότερη μέχρι σήμερα κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Στέλνουμε λοιπόν από αυτή τη συγκέντρωση το μήνυμα του ενωτικού κοινωνικού αγώνα.

Αφού η κυβέρνηση δεν τολμά ή δεν μπορεί να σηκώσει ανάστημα, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να το κάνει ο ελληνικός λαός.

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι οι νέες και οι νέοι να βγάλουν την χώρα από την κρίση. Να μπλοκάρουν τα μέτρα της κυβέρνησης.

Το σύνθημα ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ να μπει σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σπίτι, σε κάθε σχολή, στους δρόμους του δίκαιου αγώνα των αγροτών.

Σε αυτό τον αγώνα δεν χωράνε αποκλεισμοί περιχαρακώσεις. Και τους θέλουμε όλους δίπλα μας, να δώσουμε τη μάχη μαζί.

Θέλουμε δίπλα μας τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, που για μια ακόμη φορά αισθάνεται προδομένος.

Θέλουμε δίπλα μας τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν σε τίποτα να ελπίζουν ακολουθώντας τον δρόμο της παθητικής αποδοχής επιλογών που καταστρέφουν τη ζωή μας.

Κυρίως όμως θέλουμε δίπλα μας όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

Γι' αυτό και καλούμε τους ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών να βρεθούν στο πλευρό των ανθρώπων που δοκιμάζονται.

Γιατί δεν μας αξίζει μια Ελλάδα με ένα εκατομμύριο άνεργους και δύο ή τρία εκατομμύρια φτωχούς.

Γιατί δεν μπορεί κανείς να εμπνευστεί, να δημιουργήσει να γράψει σε ένα τοπίο κατεστραμμένο, με μια κοινωνία διαλυμένη.

Τώρα είναι η ώρα να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Εμείς πρώτοι απʼ όλους αναλαμβάνουμε τις δικές μας. Και ξεφεύγουμε από τη παραλυσία και την εσωστρέφεια.

Καλούμε όμως και όλες τις δυνάμεις της αριστεράς και της οικολογίας να αναλογιστούν και να αναλάβουν τις δικές τους.

Δεν μπορεί η κοινωνία να στενάζει και εμείς να δίνουμε αγώνα για το ποιος θα παραβγεί στον άλλο.

Δεν μπορεί ο κόσμος να χάνεται και εμείς να είμαστε σε δυο διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες, η μια πεντακόσια μέτρα από την άλλη μην τυχόν και διασταυρωθούμε και κολλήσουμε καμιά ασθένεια.

Δεν μπορεί να συνεχίζεται για πολύ αυτή η κωμωδία.

Έχουμε όλοι ευθύνη απέναντι στην Ιστορία.

Δεν ζητάμε από κανέναν να προσχωρήσει στις απόψεις του αλλουνού.

Ζητάμε όμως από όλους να κάνουν το βήμα και να ενισχύσουν ενωτικούς και άρα αποτελεσματικούς αγώνες με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.

Η ενεργοποίηση των κοινωνικών στρωμάτων, η ενεργή υπεράσπιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων είναι το μοναδικό πράγμα που φοβούνται σήμερα οι κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι.

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Αν οι εργαζόμενοι εδώ αντιμετωπίσουν τη σημερινή κατάσταση με παραίτηση και ηττοπάθεια, κάθε μέρα τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα.

Αν, όμως, η κοινωνία αντισταθεί, το μήνυμα της αντίστασης θα περάσει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και αυτό είναι που τρέμουν οι μουλάδες του νεοφιλελευθερισμού στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες.

Μπορούμε, λοιπόν, να νικήσουμε.

Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε όλοι πόσο μεγάλη είναι η δύναμη που βρίσκεται στην ενότητα, στην αλληλεγγύη και στον αγώνα.

Οι αντίπαλοί μας το ξέρουν και αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται.

Ας δώσουμε λοιπόν εκεί όλες μας τις δυνάμεις.

Ο αγώνας είναι μπροστά μας.

Αρκετά μίλησαν οι στημένοι τεχνοκράτες, οι ειδικοί, οι επαγγελματίες πολιτικοί και τα όρνεα των αγορών.

Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσει η κοινωνία. Και η φωνή της θα είναι πιο δυνατή από κάθε άλλη φορά.
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ


Με ανατροπές έληξαν οι εργασίες του 7ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), που έγινε στην Αθήνα (5-7.2.2010).

Στις εκλογές για την ανάδειξη νέου Γενικού Συμβουλίου πρώτη δύναμη αναδείχτηκε το Μέτωπο -παράταξη που στηρίζεται από το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ- εκτοπίζοντας στην Τρίτη απ' την πρώτη θέση τη ΔΗΚΝΙ (παράταξη της ΝΔ). Την δεύτερη θέση κατέλαβε η ΠΑΣΚ (στηρίζεται απ' το ΠΑΣΟΚ), την τέταρτη θέση η «συμμαχία» Αριστερή Συσπείρωση Ιατρών (ΑΡΣΙ) και «Γένοβα» ΚΟΕ-ΔΕΑ- ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την Πέμπτη θέση η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών (ΔΗΠΑΚ) -που στηρίζεται απ' το ΚΚΕ.

Οι έδρες στο νέο Γ. Σ. της ΟΕΝΓΕ

Η κατανομή των εδρών στο νέο ΓΣ της ΟΕΝΓΕ έχει ως εξής:

- Μέτωπο (ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ) 69 ψήφοι και 7 έδρες. (Στις προηγούμενες εκλογές η ΑΕΓ πήρε 43 ψήφους και 5 έδρες).

- ΠΑΣΚ (ΠΑΣΟΚ) πήρε 67 ψήφους και 6 έδρες (έναντι 45 και 6).

- ΔΗΚΝΙ (ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ) 58 και 6 (έναντι 68 και 8).

- ΑΡΣΙ και «Νυστέρι» (ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) πήραν 48 ψήφους και 5 έδρες. (Στις προηγούμενες εκλογές πήραν μέρος ξεχωριστά και η ΑΡΣΙ πήρε 23 ψήφους και 3 έδρες και το «Νυστέρι» 5 ψήφους και 1 έδρα).

- ΔΗΠΑΚ (ΚΚΕ) 30 ψήφοι και 3 έδρες (έναντι 30 ψήφων και 4 εδρών).

Τα μέλη του νέου Γενικού Συμβουλίου είναι:

-ΜΕΤΩΠΟ: ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Βαρνάβας Δημήτρης, Τερζής Στάθης, Ξανθός Ανδρέας, Λιβαδάς Κώστας, Παπαδόπουλος Σάκης, Γιαννάκενας Κώστας και Δημητρακόπουλος Στέλιος

-ΠΑΣΚ: ΠΑΣΟΚ. Λαοπόδης Βασίλης, Βασιλείου Αλέξιος, Παντελής Θανάσης, Βαμβακάς Λάμπρος, Κιτσανού Μαργαρίτα, Βαμβακόπουλος Δημ.

-ΔΗΚΝΙ: ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Τσούκαλος Στάθης, Θεοδωρόπουλος Βασίλης, Κορδαλής Θανάσης, Παπαϊωάννου Γεωργία, Παγώνη Ματίνα, Κορρές Νεκτάριος.

-ΑΡΣΙ: ΚΟΕ-ΔΕΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ζδούκος Θοδωρής, Κοσμοπούλου Όλγα, Κλωνιζάκης Μάρκος, Γιακουμής Τάσος, Καταραχιάς Κώστας.

-ΔΗΠΑΚ: ΚΚΕ Σιώρας Ηλίας, Μπουντούρογλου Νίκος, Αποστολίδης Χαράλαμπος.

Οι αντιπρόσωποι των γιατρών στο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Απ' το Συνέδριο εκλέχτηκαν και 30 αντιπρόσωποι για το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. Η κατανομή τους έχει ως εξής:

-Μέτωπο 58 ψήφοι και 7 αντιπρόσωποι.

-ΠΑΣΚ Γιατρών 50 ψήφοι και 7 αντιπρόσωποι.

-ΑΡΣΙ 49 ψήφοι και 6 αντιπρόσωποι.

-ΔΗΚΝΙ 43 ψήφοι και 6 αντιπρόσωποι και

-ΔΗΠΑΚ 31 ψήφοι και 4 αντιπρόσωποι. Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Ν.Ε. ΧΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου κάνοντας στροφή 180 μοιρών απ΄ τις προεκλογικές της υποσχέσεις, ξεδιπλώνει την νεοφιλελεύθερη επίθεση εναντίον των εργαζομένων με μέτρα όχι μόνο άδικα , αλλά και αναποτελεσματικά, έχοντας συμμάχους την ΝΔ και τον ΛΑΟΣ.
Τα μέτρα της κυβέρνησης για την οικονομία δεν υιοθετούν απλά την καταψηφισμένη από τον ελληνικό λαό πολιτική της Ν.Δ. αλλά την ξεπερνούν κατά πολύ.
Είναι ολοφάνερο πως ο κ.Παπανδρέου έχει προσχωρήσει πλήρως στις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Απέναντι σε αυτές τις άδικες και αναποτελεσματικές πολιτικές που θα βυθίσουν τη χώρα σε μια βαθιά και παρατεταμένη ύφεση τον πρώτο λόγο τον έχουν οι εργαζόμενοι, που με τους αγώνες τους θα μπλοκάρουν τα μέτρα Παπανδρέου και θα διεκδικήσουν μια νέα πορεία για τη χώρα.
H NE XIOY του ΣΥΝ καλεί όλους τους εργαζόμενους και στο νησί μας να στείλουν μύνημα ανατροπής

. Και αφού οι κυβερνήσεις δε θέλουν ή δε μπορούν να στραφούν σε φιλολαϊκές κατευθύνσεις, πρέπει οι ίδιες οι κοινωνίες, οι φορείς , οι συλλογικές οργανώσεις των εργαζομένων και των πολιτών να αναλάβουν αυτόν το ρόλο.
Ήρθε η ώρα της κοινωνίας και των εργαζόμενων!
Ο ελληνικός λαός με τους αγώνες του, να ανατρέψει τα μέτρα ισοπέδωσης ,ύφεσης και εξαθλίωσης της κοινωνίας».
Καλούμε τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τις ενωτικές απεργιακές συγκεντρώσεις και στο νησί μας

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

Χίος Φλεβάρης ΄10 Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Δημ. Παπαδημούλης: Να αλλάξουμε τα πράγματα. Να κάνουμε βήματα θετικά. ΝΑΙ στο Συνέδριο


Συντρόφισσες και σύντροφοι, πριν δύο χρόνια περίπου κάναμε το 5ο συνέδριο.

Είναι χρήσιμο, συζητώντας για την οργάνωση του επόμενου συνεδρίου, να δούμε τι αποφασίσαμε τότε και πού βρισκόμαστε. Όταν εκλέχτηκε ο Αλ. Τσίπρας Πρόεδρος του κόμματος, οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο κόμμα 9%, μετά ανέβηκε στα διψήφια.

Τώρα είναι κάτω από το 4%. Το κόμμα τότε αποφασίσαμε να το ενισχύσουμε, ως επιλογή μακράς πνοής, σε όλα τα επίπεδα. Σήμερα το κόμμα είναι αποδυναμωμένο πολύ, σε σχέση με πριν δύο χρόνια. Και στη διάρκεια αυτών των δύο χρόνων, η αποδυνάμωση υπήρξε και προϊόν συνειδητής πολιτικής επιλογής της πλειοψηφίας που έλεγε «όλα στον ΣΥΡΙΖΑ». Δεν κάναμε πολιτικές εξορμήσεις, δεν κάναμε συνεστιάσεις, δεν κάναμε ημερίδες, δεν κάναμε συνέδρια, δεν διεκδικήσαμε το δικαίωμά μας -που είχαμε μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ- για την αυτόνομη πολιτική μας δραστηριότητα, το ακυρώσαμε.

"Διαβάστε περισσότερα".
ΣΥΡΙΖΑ: Ενώ είχαμε αποφασίσει μια πολιτική συμμαχία, στην οποία, έχοντας το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής επιρροής, θα διεκδικούσαμε έναν ρόλο ηγεμονικό, πράξαμε το αντίθετο.

Σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχούν κρίσεις, αδιέξοδα, κόλπα, αριστερισμός και μια θανάσιμη σύγκρουση του πρώην με τον νυν πρόεδρο του κόμματος, συχνά απολίτικη.

Είχαμε, κατά πλειοψηφία, αποφασίσει να κάνουμε μια μεγάλη στρατηγική συμμαχία, στο όνομα της «μεγάλης αριστεράς», με το ΚΚΕ. Είμαι βέβαιος ότι και σύντροφοι που το ψήφισαν αυτό «με τα δύο χέρια», πέρσι το Δεκέμβρη συνειδητοποίησαν ότι το ΚΚΕ είναι ένα διαφορετικό πολιτικό κόμμα, ανταγωνιστικό προς εμάς, μια βαθιά συντηρητική δύναμη και δεν μας χωρίζει από αυτό μόνο η αντιενωτική του τακτική.

Είχαμε απορρίψει τότε στο συνέδριο την πρόταση που έλεγε για μια επιδίωξη σύμπλευσης, με στρατηγικό ορίζοντα και παρά τις προγραμματικές διαφορές, με τους οικολόγους πράσινους, πράγμα που ήταν λάθος.

Δυο χρόνια λοιπόν μετά, πρέπει να κάνουμε ταμείο. Πρέπει να δούμε τι ώριμες αλλαγές κάνουμε, έτσι ώστε το κόμμα να πάει καλύτερα. Κανένα συνέδριο και καμιά πολιτική επιτροπή δεν αποφάσισε να γίνει από το παράθυρο ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικό κόμμα ενιαίο. Καμιά κεντρική επιτροπή και κανένα συνέδριο δεν αποφάσισε να γίνω εγώ –θέλω δεν θέλω- μέλος ενός άλλου ενιαίου πολιτικού οργανισμού. Είμαι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή το κόμμα μου ανήκει σε αυτή την πολιτική συμμαχία -και πέραν τούτου ουδέν.

Η θεωρία των υποχρεωτικών μητρώων μελών, ερήμην των φυσικών προσώπων που είναι μέλη των κομμάτων, προσκρούει και σε βασικές αρχές περί ατομικών δικαιωμάτων και πολιτικής ένταξης, τις οποίες μας θύμισε ένας προηγούμενος ομιλητής.

Θέλουμε να τα αλλάξουμε αυτά; Θέλουμε και μπορούμε. Και παρότι συμμερίζομαι απολύτως τις επιφυλάξεις, τους φόβους και τους κινδύνους που κατέθεσε χθες από το βήμα και ο Φ. Κουβέλης και ο Π. Λαφαζάνης, τους οποίους πρέπει να σεβόμαστε και όχι να λοιδορούμε, όπως κακώς κάκιστα έκαναν ορισμένοι σύντροφοι, θα ψηφίσω «ναι» στο συνέδριο. Γιατί θέλω να αλλάξουμε τα πράγματα που μας οδήγησαν να χάσουμε ευκαιρίες και να κάνουμε βήματα θετικά.

Πιστεύω ότι πρέπει να επαναβεβαιωθεί η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική συμμαχία και να κοπούν με το μαχαίρι οι -καθ’ υπέρβαση των αποφάσεων της ΚΠΕ και του συνεδρίου- μεθοδεύσεις που θέλουν να τον κάνουν κόμμα «από το παράθυρο».

Πιστεύω ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε την αυταπάτη ότι πρέπει να συμπλεύσουμε στρατηγικά με το ΚΚΕ, σε μια ενιαία «μεγάλη αριστερά». Πιστεύω ότι πρέπει να επιχειρήσουμε, με αφετηρία τις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ένα μονιμότερο άνοιγμα στους Οικολόγους Πράσινους.

Πρέπει να εμβαθύνουμε στην αριστερή προγραμματική μας αντιπολίτευση, την οποία ψηφίσαμε στην ΚΠΕ σχεδόν ομόφωνα δυο μήνες πριν, μετά τις εκλογές, αλλά υπάρχουν κορυφαία στελέχη της πλειοψηφούσας τάσης που τον όρο «αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση» δεν τον έχουν πει ούτε μια φορά, όχι τυχαία. «Αριστερή», όχι αριστερίστικη, «προγραμματική», όχι καιροσκοπική και «αντιπολίτευση», όχι συμπολίτευση.

Και σας ερωτώ σύντροφοι: Ψηφίσαμε πριν από ένα χρόνο, στο διαρκές συνέδριο, το πρόγραμμα του κόμματος, με 81%. Το πρόγραμμα αυτό εξαφανίστηκε. Εμπόδισε την αξιοποίηση και την προβολή του το 18% που ψήφισε λευκό, επειδή ήθελε κάποιες βελτιώσεις, κάποιες διαφορετικές διατυπώσεις σε ορισμένα σημεία; Όχι. Το πρόγραμμα μπήκε στο ντουλάπι, γιατί θεωρήθηκε από τη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ «ρεφορμιστικό». Αν διαβάσετε και τα έντυπα συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, ο «αρχιτέκτονας» του προγράμματος, ο Δραγασάκης, θεωρείται ως χαρακτηριστική περίπτωση δεξιού και ρεφορμιστή.

Αυτά δεν θα τα συζητήσουμε; Το πρόγραμμα έχει εξαφανιστεί. Αυτό έχει σημασία. Το τι συνέβη. Θα ήθελα αν πω, ότι πρέπει ο Πρόεδρος του κόμματος να παίξει, με βάση και το θεσμικό ρόλο που έχει, έναν προωθητικό ρόλο. Να καταθέσει άποψη για την ατζέντα του συνεδρίου και για το περιεχόμενο των προτάσεων που πρέπει να καταλήξουμε. Να κάνει επιλογές.

Διότι δεν μπορεί να εκφωνείται ταυτόχρονα, μέσα σε διάστημα τριών μηνών, και η άποψη «Συνασπισμός, επιλογή μακράς πνοής», μια ομόφωνη συνεδριακή μας απόφαση, με την οποία συμφωνώ απολύτως, και η επιλογή «πάμε να φτιάξουμε ένα άλλο κόμμα». Δεν μπορεί να είναι και τα δύο σωστά.

Δεν μπορεί να είναι σωστή και η άποψη που λέει «να ενισχύσουμε τον Συνασπισμό, πάμε για ανανέωση ρόλων στον ΣΥΡΙΖΑ, πάμε να ανακτήσουμε τον ηγεμονικό μας ρόλο», που είναι η άποψη που κατέθεσαν οι είκοσι σύντροφοι χθες με το κείμενό τους και να είναι σωστή και η άποψη που λέει «πάμε να διαλύσουμε τον ΣΥΝ για να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα», την οποία έχει τμήμα της απερχόμενης πλειοψηφίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, νομίζω ότι από το «πότε» του συνεδρίου, πρέπει να περάσουμε στο τι θέλουμε να κάνουμε.

Είμαι υπερήφανος γιατί ανήκω από τα δεκαοχτώ μου χρόνια και θα ανήκω στο ανανεωτικό ρεύμα της αριστεράς. Όσοι με ευκολία το διαγράφουν εδώ ως «σοσιαλδημοκρατική άποψη», που δεν θα έπρεπε να υπάρχει στις γραμμές μας κλπ., κάνουν βαθύτατα λάθος. Γιατί αυτό το ρεύμα, όποτε στήνονται κάλπες, στην κοινωνία αποδεικνύεται ότι έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή και απήχηση από αυτή που έχει στα συνεδριακά όργανα του κόμματος, και γι’ αυτό είναι πολύτιμο για το κόμμα μας.

Είμαι εξίσου υπερήφανος γιατί, έχοντας αυτές τις απόψεις, συνέβαλα μαζί με χιλιάδες άλλους, για να μείνει το κόμμα μας, ο ΣΥΝ, ενωμένος και όρθιος, σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες από τη σημερινή. Με αυτόν τον τρόπο, προσπάθησα, παρά τα λάθη μου, να κινηθώ, ακόμη και σε περιπτώσεις και στιγμές που η πλειοψηφία του κόμματος και ο πρόεδρος του κόμματος, με αντιμετώπισαν κυρίως ως εσωκομματικό αντίπαλο, στις ευρωεκλογές.

Νομίζω ότι, αν βάλουμε το εμείς πάνω από το εγώ, όπως δεν κάνει δυστυχώς ο προηγούμενος Πρόεδρος του κόμματός μας, τότε μπορούμε και τον Συνασπισμό να βγάλουμε από αυτή την κρίση και να διαψεύσουμε απολύτως κατανοητούς φόβους και ανησυχίες που εκφράστηκαν από κορυφαία στελέχη του κόμματος, ανεξαρτήτως τάσεων, και να ανακτήσουμε ένα νέο πολιτικό συμβόλαιο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, με όσες πολιτικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ειλικρινά θέλουν να προχωρήσουν μαζί μας σε μια πολιτική συμμαχία, χωρίς να μας βλέπουν εχθρικά και ανταγωνιστικά.

ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον ΣΥΝ είναι αδύνατον να υπάρξει.


Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ


Συνεδρίασε σήμερα, 02/02/2010, η Π.Γ. του ΣΥΝ με θέμα την πορεία προς το Συνέδριο και την πολιτική συγκυρία. Η Π.Γ. εκτίμησε την κρισιμότητα της κατάστασης, που προέρχεται από την οικονομική κρίση και επιδεινώνεται από την αδιέξοδη, επικίνδυνη, αντιλαϊκή και αναποτελεσματική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Η Π.Γ αποφάσισε η προσυνεδριακή δράση να προσανατολιστεί στην αντίσταση και την εν δυνάμει ανατροπή του Προγράμματος Σταθερότητας που, με την προτροπή της ΕΕ, υλοποιεί η κυβέρνηση. Συγχρόνως, κύρια επιδίωξή μας είναι να κατανοηθεί από τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τη νέα γενιά ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος. Είναι οι προτάσεις της Αριστεράς που συγκροτούν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διεξόδου με βάση τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και σε ευθεία σύγκρουση με τα κυβερνητικά μέτρα.


"Διαβάστε περισσότερα".
Η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης στην απασχόληση, την εργασία, το εισόδημα, τις συντάξεις, το περιβάλλον απαιτεί ένα νέο συνεκτικό σχέδιο με άμεσες λύσεις υπέρ της κοινωνίας και αλλαγές μακράς πνοής.

Για την Αριστερά, η κρίση συνιστά κοινωνική απειλή αλλά και μια ευκαιρία για ένα νέο προσανατολισμό για την κοινωνία και την οικονομία, για μια νέα ιεράρχηση των προβλημάτων με βάση τις ανάγκες των πολλών και όχι την ιδιοτέλεια των λίγων, για μια νέα κατεύθυνση στην πολιτική. Μια δυνατότητα που μπορεί να προκύψει μέσα από την κοινωνική δράση, τις πολιτικές πρωτοβουλίες, την ενότητα και την αλληλεγγύη των εργαζόμενων τάξεων.

Η Π.Γ. του ΣΥΝ εκφράζει τη συμπαράστασή της στους δίκαιους αγώνες των αγροτών και καλεί σε μέγιστη συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία της 10ης Φεβρουαρίου.

Συγχρόνως, η Π.Γ. αποφάσισε τρίμηνη πολιτική εξόρμηση με εκδηλώσεις, περιοδείες και συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα και σʼ όλους τους χώρους εργασίας ώστε να γίνει κτήμα των πολιτών το εναλλακτικό σχέδιο της Αριστεράς για την έξοδο από την κρίση. Στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου, συγκροτήθηκαν η Επιτροπή Θέσεων και η Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου οι οποίες αποτελούνται από τους:

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΘΕΣΕΩΝ
Δραγασάκης Γιάννης, Βούτσης Νίκος, Γολέμης Χάρης, Δεδουσόπουλος Απόστολος, Δουδούμη Λίτσα, Δούρου Ρένα, Ηλιόπουλος Νάσος, Καλύβης Αλέκος, Κάρης Κώστας, Καρίτζης Ανδρέας, Κατσινοπούλου Ρένα, Κωνσταντάτος Χάρης, Λαφαζάνης Παναγιώτης, Μπαλάφας Γιάννης, Μπαλτάς Αριστείδης, Μπουρνούς Γιάννης, Παναρέτου Σούλα, Πάντος Παναγιώτης, Παπαδημούλης Δημήτρης, Παφίλης Δημήτρης, Πιλάλης Βαγγέλης, Στρατούλης Δημήτρης, Τόλιος Γιάννης, Τριγάζης Πάνος, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Χατζησωκράτης Δημήτρης

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Φλαμπουράρης Αλέκος, Γεωργάτος Γεράσιμος, Δούκας Γιάννης, Ζευγολατάκος Βρασίδας, Καλκανδής Πέτρος, Κορωνάκης Τάσος, Κυπριανίδου Ερμίνα, Λεουτσάκος Στάθης, Μαυροκεφαλίδης Χρήστος, Μπάρκας Γιάννης, Παπαδόγιαννη Σόφη, Πουλάκης Κώστας, Πριμικήρης Βασίλης, Πρωτονοτάριος Γιάννης, Ρήγας Παναγιώτης, Σαρρής Μανώλης, Σπηλιωπούλου Μάγδα

Η Π.Γ. πήρε τα αναγκαία μέτρα ώστε ο προσυνεδριακός διάλογος να ανοίξει γόνιμα σʼ όλο το κόμμα, την Αριστερά και την κοινωνία. Σʼ αυτή την κατεύθυνση, θα αξιοποιηθούν οι φιλόξενες στήλες της εφημερίδας «ΑΥΓΗ», το site του ΣΥΝ και τα sites και blogs των Νομαρχιακών Επιτροπών. Όμως, ο προσυνεδριακός διάλογος πρέπει να γίνει ζωντανά, μέσα στην κοινωνία και σʼ αυτή την κατεύθυνση καλούνται να ανταποκριθούν οι Πολιτικές Κινήσεις, οι Νομαρχιακές Επιτροπές και τα τμήματα της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. Τέλος, η Π.Γ. συμπλήρωσε την αντιπροσωπεία του ΣΥΝ στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αναθέτοντας έως το Συνέδριο την ευθύνη στο σύντροφο, Γιάννη Μπουρνού.

To Γραφείο Τύπου


Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΟΛ. ΕΚΔΡΟΜΕΣ


Το τελευταίο διάστημα δημοσιοποιούνται απόψεις και θέσεις σχετικά με τους μαθητές, τις κινητοποιήσεις τους και τις εκδρομές τις οποίες θα πρέπει να τους επιτραπεί ή όχι να πραγματοποιήσουν.
Ακούγονται και πάλι βαρύγδουπα και παχιά λόγια, εκκλήσεις προς «την υγειά κοινωνία» να απομονώσει τους παραβάτες, αφορισμοί πως καταρρέει η εκπαίδευση επειδή οι μαθητές δεν κάνουν μάθημα, αποφάσεις περί «συνετισμού των μαθητών» και άλλα ευτράπελα.
Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα:
Καταλήψεις: Θα συμφωνήσω πως οι καταλήψεις των σχολείων, τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια, είναι αδιέξοδες, απολίτικες και αυτοκαταστροφικές για την εκπαίδευση. Όμως κρύβουν ζητήματα τα οποία πρέπει να αναζητήσουμε και για τα οποία θα πρέπει να προβληματιστούμε όλοι, γονείς εκπαιδευτικοί και Διοίκηση. Αν τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, όπως κάναμε για χρόνια, θα τα ανακυκλώνουμε και θα τα βρίσκουμε κάθε φορά μπροστά μας. Ας αναλογιστούμε επί τέλους τις ευθύνες που έχουμε όλοι και ας τις αναλάβουμε με γενναιότητα στο ακέραιο.
Γιατί οι μαθητές στην πλειοψηφία τους απεχθάνονται το σχολείο; Γιατί το σχολείο δεν τους εμπνέει κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον, μόνο πίεση και άγχος να ανταποκριθούν σε παράλογες, τις περισσότερες φορές, απαιτήσεις για γνώση. Γιατί οι μαθητές αναζητούν εναγώνια ευκαιρίες να μην πάνε σχολείο;
Μήπως είναι εξ’ ορισμού φυγόπονοι; Μήπως τα τελευταία χρόνια μαζεύτηκαν στα σχολεία μας κακής ποιότητας παιδιά που άλλο δεν κάνουν παρά να απεργάζονται την διάλυση του σχολείου; Τότε οι πρωτιές που για χρόνια κατακτάμε στις εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και η μαζική, επαναλαμβάνω η μαζική επιτυχία των μαθητών μας στις σχολές που επιθυμούν πως εξηγείται; Τα συγχαρητήρια που τους δίνουμε κάθε χρόνο σε ποια παιδιά απευθύνονται; Μήπως όχι σε αυτά που σήμερα λοιδορούμε ως ανεύθυνα και προβληματικά;
Εκδρομές: Πρόκειται για μια παράδοση ετών. Πρόκειται για μια επιθυμία γενιών και γενιών μαθητών, ένα όνειρο που κάναμε και εμείς σαν μαθητές από τα πρώτα γυμνασιακά μας χρόνια. Μια διαδικασία με ισχυρό συμβολισμό στην ψυχή των νέων, ισότιμο με αυτό της ενηλικίωσης, ανάλογο με αυτό που έχουν σε άλλες χώρες ανάλογες διαδικασίες, όπως η γιορτή των αποφοίτων στην Αμερική κ.α.
Η απαγόρευση των εκδρομών, όπως αυτή διατυπώθηκε τελευταία: Πρόκειται για σκληρό μέτρο προληπτικού – κατασταλτικού χαρακτήρα, μακριά από κάθε παιδαγωγική διαδικασία. Με τον τρόπο μάλιστα που αυτό εξαγγέλθηκε κινείται και στα όρια της νομιμότητας: Για παράδειγμα, οι σύλλογοι των διδασκόντων ρωτήθηκαν πριν εξαγγελθεί το μέτρο; Ή μήπως αυτοί δεν συμμετέχουν στην εκπαιδευτική δραστηριότητα των σχολείων. Τι προβλέπουν οι νόμοι για τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης:
Η πρόταση: Οι εκδρομές πρέπει να γίνουν. Το σχολείο, πιο σωστά η διεύθυνση του κάθε σχολείου δεν μπορεί να κινείται με τρόπο εκδικητικό απέναντι στους μαθητές. Οι μαθητές εκφράζουν με τον τρόπο τους, πολλές φορές με τρόπο ανώριμο και ενοχλητικό, τα αδιέξοδα τα οποία εμείς τους έχουμε επιβάλλει. Ο αυταρχισμός, οι επιθέσεις, οι λοιδορίες, οι εξωφρενικές και άδικες τιμωρίες βαθαίνουν το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στο σχολείο και τους νέους και ακυρώνουν το ρόλο όλων μας. Των καθηγητών πρώτιστα ως παιδαγωγών και όχι απλών μεταφορέων στείρων γνώσεων. Του σχολείου ως εστίας εκ-παίδευσης νέων ανθρώπων. Της πολιτείας και ως φορέα υλοποίησης ανθρωποκεντρικών ιδεών και όχι μισαλλοδοξίας και φανατισμού.
Οι εκδρομές πρέπει να γίνουν, μέσα στην περίοδο των διακοπών του Πάσχα, για να λάβουν και οι μαθητές το μήνυμα πως στον κόσμο αυτό οι όποιοι αγώνες, επίκαιροι ή μη, έχουν και το τίμημά τους. Πρέπει να γίνονται μάλιστα με εκπαιδευτικό, κυρίως, χαρακτήρα, ως σχολική δραστηριότητα, μακριά από λογικές εμπορευματοποίησης και εκχυδαϊσμού.
Υ.Γ.
Έχω την αίσθηση πως μετά το έθιμο των καταλήψεων του φθινοπώρου, θα ακολουθήσει το ανοιξιάτικο έθιμο της αναστολής της απαγόρευσης των εκδρομών.

Δρ. Ανδρέας Φρ. Μιχαηλίδης Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Ερώτηση Γρ. Ψαριανού για ακτοπλοΐα- Εφαρμογή μεταφορικού ισοδύναμου


Δε 1/2/2010
Τις θέσεις των υπουργείων Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας ζητά ο βουλευτής Β’ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Ψαριανός σχετικά με την «αξιοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων για εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων και επιλογών μετακίνησης για όλους τους πολίτες».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει στην ερώτηση του ότι σε πρόσφατη συνάντηση που είχαν οι εκπρόσωποι των πλοιοκτητών με την Υπουργό Οικονομίας, ζήτησαν, μεταξύ άλλων, πλήρη απελευθέρωση της ακτοπλοϊκής αγοράς, ελεύθερη τιμολόγηση των εισιτηρίων και κατάργηση της υποχρεωτικής ελληνομάθειας του πληρώματος.

"Διαβάστε περισσότερα".
«Αιτήματα που πυροδοτούν αντιδράσεις τόσο από την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, όσο και από τους κατοίκους των νησιών μας, που έχουν ήδη πληγεί οικονομικά από την πολιτική της μερικής «απελευθέρωσης» της ακτοπλοϊκής αγοράς που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση και είχε αποτέλεσμα την ανυπαρξία ελέγχου και εποπτείας, τις αυξήσεις των τιμών των εισιτηρίων και τα ισχνά δρομολόγια», σημειώνει ο Γρ. Ψαριανός.
«3.500 νησιά στολίζουν τη θάλασσά μας, εκ των οποίων τα 112 κατοικούνται, καλύπτοντας το 13% του συνολικού πληθυσμού και έχοντας μεγάλη μερίδα στο ΑΕΠ της χώρας λόγω τουρισμού. Και όμως, όταν τελειώνει η τουριστική περίοδος, οι κάτοικοί τους πρέπει να κάνουν αγώνα για απρόσκοπτη και αξιόπιστη συγκοινωνία, κάτι αυτονόητο και δεδομένο για τους κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας», προσθέτει.
Σημειώνεται επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση «...παρέχει πολλές ευκαιρίες για εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων και επιλογών μετακίνησης για όλους τους πολίτες», τονίζοντας ότι «το δικό μας κράτος δεν εφαρμόζει καν το μέτρο για το «μεταφορικό ισοδύναμο» που στην Ευρώπη εφαρμόζεται από το 1976 και προβλέπει εξίσωση του χιλιομετρικού κόστους των εισιτηρίων τρένων και πλοίων για την ίδια απόσταση...».
«Δεδομένου ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός δικτύου, όπου σε καθημερινή βάση και ο τελευταίος κάτοικος ακόμα και από το πιο απομακρυσμένο νησί θα μπορεί να έχει πρόσβαση στα Κέντρα(εθνικό, περιφερειακό, τοπικό) μέσα από ένα σύστημα συνδυασμένων μεταφορών ο κ. Ψαριανός ρωτά αν τα υπουργεία:
* προχωρήσουν στη θεσμική κατοχύρωση με νομοθετική ρύθμιση ενός ελάχιστου δημόσιου συγκοινωνιακού δικτύου στο θαλάσσιο χώρο της πατρίδας μας;
* Έχει αξιοποιηθεί το πρόγραμμα ESPON που προσφέρει τη δυνατότητα να διαμορφωθούν οι καλύτερες δυνατές μελέτες που θα υποστηρίξουν νέες πολιτικές για τα νησιά μας και πώς;
* θα αξιοποιηθεί η διασφάλιση πόρων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία (2007-2013) για αγορά πλοίων, για χρηματοδότηση λιμένων και για τον εν γένει εκσυγχρονισμό των θαλάσσιων συγκοινωνιών και τέλος
* Γιατί δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα το μεταφορικό ισοδύναμο;
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Ανακοίνωση του Προεδρείου της ΚΠΕ του ΣΥΝ


Έληξαν σήμερα οι διήμερες εργασίες της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ.

Με ευρεία πλειοψηφία η ΚΠΕ ενέκρινε την πρόταση του Προέδρου του ΣΥΝ, Αλέξη Τσίπρα για την διεξαγωγή Έκτακτου Συνεδρίου στο πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου.

Για την καλύτερη οργάνωση του Συνεδρίου αποφασίστηκε η συγκρότηση Επιτροπής Θέσεων και Οργανωτικής Επιτροπής με επικεφαλής τους συντρόφους, Γιάννη Δραγασάκη και Αλέκο Φλαμπουράρη, αντίστοιχα. Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί η πλήρης σύνθεση των Επιτροπών.

Εντός του μήνα Φλεβάρη θα συνεδριάσει η ΚΠΕ για την διαμόρφωση των τελικών κειμένων των θέσεων προς το Συνέδριο.

To Γραφείο Τύπου Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Συνέντευξη Τύπου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 ημερων της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ


Εκτιμήσεις και πρωτοβουλίες της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ
• Το βασικό χαρακτηριστικό των πρώτων αυτών ημερών είναι η πλήρης εγκατάλειψη των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ.

• Σήμερα η χώρα μας χρησιμοποιείται και αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο, όχι ως αδύναμος κρίκος, από το κυρίαρχο λόμπι που καθορίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

• Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την αναδιανομή του πλούτου αλλά, αν υπάρχει ένα σχέδιο σε εφαρμογή, είναι το σχέδιο για την αναδιανομή της φτώχειας

• Αυτό δεν είναι ένα πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, είναι ένα πρόγραμμα εξόντωσης των εργαζομένων, είναι ένα πρόγραμμα αποσταθεροποίησης.

• Είναι γνωστές οι επεξεργασμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για την ανάγκη κοινής πάλης με τους λαούς της Ευρώπης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας που θέτει ένα στενό κορσέ σʼ όλους τους λαούς της Ευρώπης. Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν εφαρμόστηκε για να τιμωρήσει την Ελλάδα αλλά την εργατική τάξη, και τους λαούς της Ευρώπης. Δεν θα το αντιμετωπίσουμε σε μια μόνο χώρα αλλά με πανευρωπαϊκές δράσεις για την κατάργηση του.

• Θα είναι το Βατερλό της κυβέρνησης αν πάει να εφαρμόσει αυτές τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα.

• Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο οι αγρότες να κάνουν κινητοποιήσεις βγάζοντας τα τρακτέρ στους δρόμους. Έγινε το 2009 στην Αυστρία, στην Πράγα, στην Ιταλία, στην Γαλλία. Παντού μʼ αυτόν τον τρόπο διεκδικούν οι αγρότες. Και εκεί που διεκδικούν παίρνουν κιόλας

• Προτείνουμε:


"Διαβάστε περισσότερα".
Απʼ ευθείας δανεισμό των χωρών από την ΕΚΤ
Έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου για εσωτερικό δανεισμό. (λαϊκά ομόλογα)
Δημόσιος πόλος στο τραπεζικό σύστημα.
Ως τρεις άμεσες προτεραιότητες για την έξοδο από την κρίση.

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Να σας ευχαριστήσουμε όλες και όλους για την παρουσία σας και να ζητήσουμε συγγνώμη για την καθυστέρηση - τόσο τη σημερινή καθυστέρηση όσο και την καθυστέρηση της συνέντευξης - διότι στην πραγματικότητα έχουμε 111 μέρες νέας διακυβέρνησης, ας της χαρίσουμε τις 11 και ας μιλήσουμε για τις 100.

Αγαπητοί φίλοι, το βασικό χαρακτηριστικό των πρώτων ημερών της νέας διακυβέρνησης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν είναι, κατά την άποψή μας, ούτε η ενδοκυβερνητική ασυνεννοησία, ούτε οι καθυστερήσεις στις τοποθετήσεις Γενικών Γραμματέων, όπως παρουσιάζεται.

Το βασικό χαρακτηριστικό των πρώτων αυτών ημερών είναι η πλήρης εγκατάλειψη των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ προχώρησε στις δεσμεύσεις αυτές προεκλογικά, αντιλαμβανόμενο τις διαθέσεις των πολιτών.

Οι πολίτες ήθελαν να απαλλαγούν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και κυρίως από την πολιτική της. Μια πολιτική που μεροληπτούσε υπέρ των οικονομικά ισχυρών και πολλαπλασίαζε διαρκώς τα κυβερνητικά αδιέξοδα.

Από την επόμενη ημέρα των εκλογών όμως, οι πολίτες είδαν αυτή την πολιτική που ήθελαν διακαώς να αλλάξει, όχι μόνο να μην αλλάζει, αλλά να ζει και να βασιλεύει, σε μια ακόμα πιο σκληρή και αντικοινωνική εκδοχή.

Δεν περιμέναμε, φυσικά, από το ΠΑΣΟΚ να τηρήσει κατά γράμμα τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Δεν περιμέναμε να έρθει στις 5 Οκτώβρη ο Ασεμπίγιο να πιάσει δουλειά. Άλλωστε εμείς ήμασταν αυτοί που είχαμε διατυπώσει - και ας μας επικρίνανε τότε πολλοί - προεκλογικά την άποψη ότι δεν πρόκειται για δυο αντιπαραθετικά, ανταγωνιστικά προγράμματα, το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δηλαδή και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για συμπληρωματικά προγράμματα.

Όμως, επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η στροφή του κυβερνώντος κόμματος και η υπαναχώρηση του από δεσμεύσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Δεν είναι παράδοξο στην Ελλάδα να βλέπεις κυβερνήσεις να μην τηρούν αυτά που εξαγγέλλουν προεκλογικά, αλλά τόσο μεγάλη στροφή σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ξεπερνά κάθε προηγούμενο κατά την εκτίμησή μας.

Θα θέλαμε, λοιπόν, κάνοντας αυτό τον απολογισμό, να καταθέσουμε 11 σημαντικές υπαναχωρήσεις της κυβέρνησης σε σχέση με τις προεκλογικές της εξαγγελίες.

Υπαναχώρηση Πρώτη:

Η κατάρα, επιτρέψτε μου την έκφραση, στην απογραφή Αλογοσκούφη. Προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ έλεγε: «Δεν θα αντιγράψουμε μικροκομματικές πρακτικές, όπως η λεγόμενη «απογραφή», για να διασύρουμε τη χώρα.»

Από την επόμενη των εκλογών άρχισε η ζύμωση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η κυβέρνηση μαζί με τον κ. Προβόπουλο ανέβαζαν το έλλειμμα δύο μονάδες την εβδομάδα. Ο πρωθυπουργός άρχισε να μιλάει ανοιχτά για «εκτροχιασμό», για «απειλή χρεωκοπίας», για «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», για «εντατική» και η χώρα μπήκε υπό την ομηρεία των διεθνών αγορών.

Η κυβέρνηση εμφανίζεται πιο αιφνιδιασμένη, και πιο ανυποψίαστη από την κυβέρνηση της ΝΔ το 2004. Και έχουμε σήμερα μπει στον φαύλο κύκλο αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων.

Όσο οι αγορές πιέζουν την ελληνική οικονομία, τόσο περισσότερα περιοριστικά μέτρα εξαγγέλλει και όσο περισσότερα περιοριστικά μέτρα εξαγγέλλει, τόσο περισσότερο πιέζουν οι αγορές.

Υπαναχώρηση Δεύτερη:

«Λεφτά υπάρχουν» - θυμάστε - έλεγε προεκλογικά με νόημα σχεδόν σε όλες του τις ομιλίες ο κ. Παπανδρέου. Και το έλεγε, γνωρίζοντας ότι είναι αλήθεια και υπαινισσόμενος, βέβαια - τουλάχιστον αυτό καταλαβαίναμε όλοι - μια ευρεία αναδιανομή του πλούτου και τόνωση της πραγματικής οικονομίας.

Σήμερα η κυβέρνηση προσπερνάει το γεγονός ότι υπάρχουν λεφτά και δεν τα αναζητεί πουθενά, παρά μονάχα στα φτωχά λαϊκά στρώματα, στα χαμηλά εισοδήματα και στις όποιες εναπομείνασες δομές κοινωνικού κράτους που θέλει να ξηλώσει. Επισείοντας τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, περιορίζει κοινωνικές δαπάνες και η αντίληψη αυτή διαπερνάει όλες της, τις πολιτικές παρεμβάσεις.

Υπαναχώρηση Τρίτη:

«θα διαπραγματευτούμε σκληρά με την Ευρωπαϊκή Ένωση», έλεγε ο Πρωθυπουργός. Θυμάστε; Προεκλογικά, μάλιστα, ήταν ένα από τα ατού του σημερινού Πρωθυπουργού, ως Προέδρου και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που έχει διασυνδέσεις με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς δεν είδαμε πουθενά τον Πρωθυπουργό να διαπραγματεύεται. Αντιθέτως, η χώρα μας δεν έχει δώσει καμιά μάχη για να διεκδικήσει. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σήμερα σε επιτήρηση. Και το πρόγραμμα σταθερότητας, μετά από συνεχείς αναθεωρήσεις, αμέσως μόλις κατατέθηκε, υποδείχτηκε ως αναξιόπιστο και σήμερα προωθείται το περίφημο “Plan B”, με ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Αύριο θα προωθηθεί το “Plan C”, το “Plan D” και δεν ξέρουμε ακόμη τι μας περιμένει.

Υπαναχώρηση Τέταρτη:

«Έχουμε σχέδιο για την κρίση. Δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας», έλεγε προεκλογικά.

Κανένα σχέδιο για την κρίση δεν βγήκε από κανένα συρτάρι. Η λέξη κρίση έχει φύγει από το λεξιλόγιο της κυβέρνησης.

Ποιο σχέδιο έχει βγει σήμερα από το συρτάρι; Ένα σχέδιο εκπαραθύρωσης 100.000 συμβασιούχων από το Δημόσιο, ένα σχέδιο όπου παγώνουν οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα - όπου αποφασίζεται μείωση δημοσίων υπαλλήλων σε αναλογία 5 προς 1 - την ώρα που τα κενά, σε κρίσιμους τομείς της υγείας, της παιδείας, των κοινωνικών υπηρεσιών, είναι και παραμένουν τεράστια.

Και την ίδια στιγμή έχουμε τον Υπουργό Απασχόλησης να μιλάει για εκρηκτική αύξηση της ανεργίας μέσα στο 2010, σε νούμερα τα οποία δεν τα έχουμε ξαναδεί στη χώρα μας και αυτό να μη θεωρείται ως πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί με σχέδιο, με σχεδιασμό.

Υπαναχώρηση Πέμπτη:

Η γνωστή αντιπαράθεση προεκλογικά, η αντίθεση στα όσα είχε εξαγγείλει ο κ. Καραμανλής περί πάγωματος μισθών και συντάξεων. Σας θυμίζω τι έλεγε προεκλογικά ο κ. Παπανδρέου σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». «Το πάγωμα μισθών και συντάξεων» - είχε πει - «είναι σα να σκοτώνεις την κότα που κάνει το χρυσό αυγό». Σήμερα το πάγωμα μισθών και συντάξεων είναι στην πρώτη γραμμή των κυβερνητικών μέτρων, για να κατευναστούν οι κερδοσκόποι των διεθνών αγορών. Και βεβαίως δεν είναι μόνο για τον δημόσιο τομέα. Γνωρίζουμε όλοι, ότι μια τέτοια πολιτική στον δημόσιο τομέα θα επηρεάσει και τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.

Και πράγματι, ο προεκλογικός κ. Παπανδρέου είχε απόλυτο δίκιο στην σκληρή κριτική που άσκησε στον μετεκλογικό κ. Παπανδρέου. Μια τέτοια πολιτική παγώματος μισθών, συντάξεων, μείωσης της αγοραστικής δύναμης των πολιτών είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να βυθιστεί η οικονομία όσο πιο βαθειά γίνεται στην δίνη της οικονομικής κρίσης.

Υπαναχώρηση Έκτη:

Στήριξη των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων. Στα προεκλογικά φυλλάδια του ΠΑΣΟΚ μιλούσαν για: «έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης από 500 έως 1300 Ευρώ στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση». Μιλούσαν για: «επίδομα θέρμανσης από 300 ως 500 Ευρώ σε χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους και άνεργους και χορήγηση του ΕΚΑΣ σε επιπλέον 300.000 δικαιούχους».

Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι το έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, τελικά, δεν θα ξεκινά από 500 ευρώ, αλλά από 300. Το επίδομα θέρμανσης καταργήθηκε. Το ΕΚΑΣ για το 2010 «παγώνει». Δηλαδή όχι μόνο δεν θα το πάρουν 300.000 άνθρωποι επιπλέον, αλλά δεν θα υπάρξει καν τιμαριθμική αναπροσαρμογή.

Και πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό το έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, που χορηγείται, προκύπτει από την κατάργηση ταμείου φτώχιας της ΝΔ και την κατάργηση επιδόματος θέρμανσης

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την αναδιανομή του πλούτου αλλά, αν υπάρχει ένα σχέδιο σε εφαρμογή, είναι το σχέδιο για την αναδιανομή της φτώχειας.

Υπαναχώρηση Έβδομη:

Θα φορολογήσουμε τους πλούσιους, είχαν πει προεκλογικά. Ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου είχε υποστηρίξει ότι η χορήγηση φοροαπαλλαγών στους οικονομικά ισχυρούς, με την προσδοκία ότι θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για επενδύσεις, είναι ένα σχέδιο που δοκιμάστηκε στο παρελθόν και απέτυχε.

Σήμερα η κυβέρνηση μελετά ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις φορολογίας στα μη διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων. Η φορολογία αυτή μειώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα σε επενδύσεις και θέσεις εργασίας.

Σας θυμίζουμε σε αυτό το σημείο - και έχει ένα ενδιαφέρον να το δούμε αυτό - ότι η φορολογία στα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, από 50% που ήταν το 1992 - το είχε μειώσει ο κ. Παλαιοκρασσάς στο 35% - μειώθηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 στο 25%, με προοπτική να πάει στο 20% το 2013.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που έρχεται στην κυβέρνηση, δεν κάνει καμιά κίνηση σε μια περίοδο κρίσης, όπου πρέπει να εξοικονομήσουμε χρήματα για να μειώσουμε τα ελλείμματα, καμιά κίνηση για να το επαναφέρει έστω στα επίπεδα εκείνα που ήταν επί των ημερών της δικής του διακυβέρνησης.

Υπαναχώρηση Όγδοη:

Τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα δεν θα επιβαρυνθούν με πρόσθετους φόρους.

Αμέσως μετά τις εκλογές τι είδαμε; Την αύξηση τελών κυκλοφορίας για τα παλαιά αυτοκίνητα, μέτρο που θίγει ευθέως τους οικονομικά ασθενέστερους - είναι σαν να τιμωρεί όσους δεν είχαν δυνατότητα να αγοράσουν καινούργιο αυτοκίνητο - και ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις έμμεσων φόρων σε ποτά, τσιγάρα και πιθανώς και στα καύσιμα.

Είναι απολύτως σαφές ότι η έμμεση φορολογία είναι η πιο άδικη μορφή φορολογίας, αφού επιβαρύνει εξ ίσου τους πάντες, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους.

Υπαναχώρηση Ένατη:

Δημόσιος πυλώνας στο τραπεζικό σύστημα. Υπό την πίεση και των προτάσεων της αριστεράς, σας θυμίζω, ότι το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έστω αυτό που αναρτήθηκε 5 μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση, μιλούσε έστω και γενικά για έναν νέο ρόλο που μπορούν να παίξουν οι τράπεζες που ελέγχονται από το δημόσιο, σπάζοντας το τραπεζικό καρτέλ.

Τι έχουμε δει μετεκλογικά; Καμία απολύτως κίνηση σʼ αυτή την κατεύθυνση. Είδαμε ένα νομοσχέδιο που ήθελε να ενισχύσει τη ρευστότητα στην οικονομία, να περνάει από την κρίση των τραπεζιτών και να επιστρέφεται στην κ. Κατσέλη για να το αλλάξει. Και είδαμε βεβαίως, την κυβέρνηση να θέτει νέους επικεφαλής στην Εθνική, στην Αγροτική, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, έμπιστους ανθρώπους των αγορών.

Υπαναχώρηση Δέκατη:

«Διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις για ένα δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, έλεγε το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οικονομικά βιώσιμο, που καλύπτει με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης τις ανάγκες των πολιτών».

Έρχεται μετεκλογικά ο κ. Λοβέρδος και στην πραγματικότητα προωθεί το σύστημα των «τριών πυλώνων».

Επί της ουσίας, δηλαδή, ένα σχέδιο με το οποίο θα χορηγείται μια ελάχιστη δημόσια σύνταξη, και το υπόλοιπο μέρος των συντάξεων θα προκύπτει από το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.

Δηλαδή, σε μια περίοδο βαθιών κρίσεων, να εμπιστευτούμε τους πόρους της κοινωνικής ασφάλισης στα χρηματιστήρια και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Αν αυτά τα είχαν πει προεκλογικά, αν είχαν αποκαλύψει αυτούς τους σχεδιασμούς, σχεδιασμούς δηλαδή που θα οδηγήσουν σε μια γενιά άπορων συνταξιούχων, είναι βέβαιο ότι θα είχαν «φάει μαύρο».

Υπαναχώρηση Ενδέκατη:

Διαφύλαξη του δημόσιου πλούτου. Το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έλεγε: «Στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε δίκτυα και υποδομές θα παραμείνουν υπό τον κοινωνικό έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου για την κατοχύρωση του κοινωνικού και αναπτυξιακού τους ρόλου».

Λίγες μέρες μετά τις εκλογές, στην περίπτωση του ΟΛΠ η κυβέρνηση τα γύρισε και θέλησε να εφαρμόσει τη σύμβαση της ΝΔ, την οποία το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, είχε καταγγείλει.

Είδαμε ακόμα την παραίτηση του ΠΑΣΟΚ από την διεκδίκηση ενός δημόσιου ρόλου στον ΟΤΕ. Και τέλος, βλέπουμε να υπάρχουν προβλέψεις για μελλοντικές αποκρατικοποιήσεις, με στόχο 5,7 δις την επόμενη τριετία σε ό,τι έχει απομείνει σε δημόσιο έλεγχο, σε ό,τι έχει απομείνει στον δημόσιο πλούτο.

Αγαπητοί φίλοι, αυτές οι έντεκα σημαντικές υπαναχωρήσεις, σε σχέση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δημιουργούν ένα τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας στην πολιτική ζωή του τόπου. Κυρίως, όμως, δημιουργούν μια μεγάλη αμηχανία στους Έλληνες πολίτες. Στους Έλληνες πολίτες που καταδίκασαν την κυβερνητική πολιτική της ΝΔ για να δούνε μια ελπίδα και βλέπουν σήμερα να εφαρμόζεται με ακόμη σκληρότερους όρους.

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας, που κατέθεσε η κυβέρνηση, είναι εξ αρχής αναξιόπιστο. Παρʼ όλα αυτά, βασίζεται σε μια λογική περιορισμού των δημόσιων οικονομικών που δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ανάκαμψη την ελληνική οικονομία. Πουθενά στον κόσμο δεν έχει υπάρξει ανάκαμψη με περιορισμό των ελλειμμάτων.

Χρειάζεται μια άλλη πολιτική. Χρειάζονται επενδύσεις, χρειάζεται να επενδύσουμε σε έναν νέο τύπο ανάπτυξης για να υπάρξει ανάκαμψη και της οικονομίας και αυτό δεν υπάρχει στην λογική της κυβέρνησης. Αυτό που καταθέσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένα πρόγραμμα ανάκαμψης, δεν είναι ένα πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, είναι ένα πρόγραμμα εξόντωσης των εργαζομένων, είναι ένα πρόγραμμα αποσταθεροποίησης.

Και είναι γεγονός ότι σήμερα η χώρα μας χρησιμοποιείται και αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο από το κυρίαρχο λόμπι που καθορίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μας κόβουν ολοένα και περισσότερο οξυγόνο για να δουν τα όρια των αντοχών μας. Τα αποτελέσματα θα χρησιμοποιηθούν ως μοντέλο κοινωνικής οπισθοδρόμησης σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να κάνω δυο επισημάνσεις.

Πρώτον η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ με δημιουργική λογιστική, δηλαδή με παραποίηση των πραγματικών στοιχείων της οικονομίας. Αυτό τότε, δεν είχε πειράξει κανέναν. Σήμερα, η αξιοπιστία των στοιχείων είναι στο επίκεντρο της εκστρατείας για αντικοινωνικές μεταρρυθμίσεις.

Δεύτερον, τα ψεύτικα στοιχεία δεν πειράζουν όλα το ίδιο. Όταν η κυβέρνηση δηλώνει την επίσημη ανεργία στο 9,5% και στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Υπουργός Εργασίας διακόπτει τον Υπουργό Οικονομικών για να τον διορθώσει και μιλάει για εκτίναξη στο 18% και 20%, κανένας παράγων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν εξεγείρεται και δεν εγκαλεί την χώρα μας. Προφανώς γιατί υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Θα ήθελα να κλείσω για να δώσω τη δυνατότητα και στους άλλους ομιλητές.

Το ερώτημα είναι υπάρχει εναλλακτική πρόταση; Υπάρχει ελπίδα;

Εμείς θέλουμε να επισημάνουμε ότι υπάρχει εναλλακτική πρόταση. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα προβλήματα της οικονομίας η κυβέρνηση και τα μέτρα που εξαγγέλλει οδηγούν ακόμη πιο βαθιά στην ύφεση. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει εναλλακτική πρόταση και αυτή τη μάχη της προγραμματικής αντιπολίτευσης και των κοινωνικών αγώνων είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε.

Λέμε ότι υπάρχει διέξοδος από την σημερινή κατάσταση και θέλω να καταθέσω τρεις προτάσεις:

1. Καλέσαμε την κυβέρνηση να ασκήσει πίεση στην Ε.Ε. και να διεκδικήσει συμμαχίες ώστε να υπάρχει ύστατη διέξοδος σε καταφυγή απευθείας δανεισμού από την ΕΚΤ στις χώρες όπου ασκούνται έντονες κερδοσκοπικές πιέσεις.

Δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε καν ακούσει τον έλληνα πρωθυπουργό να μιλάει για το λεγόμενο ευρωομόλογο. Μιλάνε άλλοι ηγέτες κρατών. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ή ο Υπουργός Οικονομικών δεν έχουν μιλήσει γιʼ αυτό.

Εμείς πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει δανεισμός, χωρίς η χώρα να βρίσκεται υπό την ομηρία των ασύστολων κερδοσκόπων που, κατ ευφημισμόν, ονομάζονται «διεθνείς αγορές». Αλλά κάποιος πρέπει να το διεκδικήσει αυτό.

2. Εμείς επιμένουμε. Όχι ότι είναι καμιά μαγική λύση, αλλά θα μπορούσε να είναι μια λύση που θα περιορίσει τις μεγάλες ανάγκες ρευστότητας που έχει αυτή τη στιγμή το ελληνικό δημόσιο. Μιλάμε για την έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου, για εσωτερικό δανεισμό, το λεγόμενο –αν και δεν είναι η έκφραση σωστή- «λαϊκό ομόλογο», έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου με επιτόκιο υψηλότερο από το επιτόκιο των καταθέσεων, χαμηλότερο απʼ αυτό που δανείζεται η χώρα.

Η κυβέρνηση δεν παίρνει σαφή θέση σε αυτό. Και δεν παίρνει σαφή θέση για έναν και μοναδικό λόγο: Μην τυχόν και δυσαρεστηθούν οι τραπεζίτες, οι τράπεζες που συνεχίζουν να κερδίζουν μέσα στην κρίση και ξεζουμίζουν τους Έλληνες πολίτες, τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, τα ελληνικά νοικοκυριά.

3. Και τρίτον, επιμένουμε στη δημιουργία δημόσιου πόλου για το τραπεζικό σύστημα, έτσι ώστε να σπάσουν οι κερδοσκοπικές πιέσεις που ασκούνται από το σημερινό τραπεζικό καρτέλ πάνω σε ολόκληρη την κοινωνία.

Αγαπητοί φίλοι, η σημερινή κατάσταση είναι αναστρέψιμη μόνο όταν οι εργαζόμενοι, η ελληνική κοινωνία βγει από αυτήν την αμηχανία και αρχίσουμε να ασκούμε τη δική μας πίεση, να δημιουργούμε πολιτικό κόστος σε αυτές τις επιλογές της κυβέρνησης. Και εμείς είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το πρόγραμμα σταθερότητας δεν θα περάσει. Θα είναι το Βατερλώ της κυβέρνησης αν πάει να εφαρμόσει αυτές τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα. Και εμείς καλούμε τους εργαζόμενους, τους νέους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι το παιχνίδι είναι στα χέρια της κοινωνίας, εφʼ όσον συνειδητοποιήσει τη δύναμη που διαθέτει.

Το επόμενο διάστημα θα πάρουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες με προτάσεις νόμου, τις οποίες δεν απευθύνουμε τόσο στην κυβέρνηση – αφού οι πλειοψηφίες και η κατεύθυνση τους είναι πλέον δεδομένες. Κυρίως θα τις απευθύνουμε στην ελληνική κοινωνία.

Οι πρωτοβουλίες αυτές θα συνδυαστούν με μια δέσμη παρεμβάσεων στο ελληνικό κοινοβούλιο, όπως είπα πριν με τη μορφή προτάσεων νόμου, ταυτόχρονα, όμως, με αντίστοιχες ευρείες παρεμβάσεις στο κοινωνικό πεδίο για την υποστήριξη αυτών των πρωτοβουλιών, που θα στοχεύουν στη δημιουργία ενός πλατιού διεκδικητικού πλαισίου, ενός κοινωνικού μετώπου για μια άλλη πολιτική, που έχει ανάγκη ο τόπος, για να δοθεί η ελπίδα, για να δοθεί διέξοδος, για να δημιουργηθεί μια ασπίδα δυναμικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση.

Ήδη μίλησα πολύ, θα πάρουν το λόγο οι δυο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι για να συγκεκριμενοποιήσουν τις παρεμβάσεις, τις προτάσεις, τα σχέδια νόμων, αλλά και τις πρωτοβουλίες που θα πάρουμε στο κοινωνικό πεδίο.

***************************

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Στην άρνηση της κυβέρνησης να υιοθετήσει, να δεχθεί μέτρα τα οποία θα ανταποκρίνονται στην κατάσταση, η οποία υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, διεκδικώντας μια ουσιαστική προγραμματική σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες - όπως ακούσατε λίγο πριν από τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα - παίρνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και καταθέτει, επίσης με συγκεκριμένο τρόπο, τις δικές του εναλλακτικές προτάσεις, εναλλακτικές σε σχέση με εκείνες τις οποίες έχει πάρει η κυβέρνηση ή αρνείται να πάρει.

Ήδη έχουμε καταθέσει τη δική μας πρόταση για το εκλογικό σύστημα. Είναι μια πρόταση νόμου, η οποία θα συζητηθεί στη Βουλή, και με την οποία εμείς διεκδικούμε να καθιερωθεί ως πάγιο εκλογικό σύστημα η απλή αναλογική. Με την πεποίθηση και την πολιτική βεβαιότητα ότι η απλή αναλογική μπορεί γνήσια να εκφράσει τους πραγματικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς.

Με μια πρόταση νόμου, η οποία αποτελεί σαφέστατα απάντηση στον εκλογικό νόμο, που η κυβέρνηση, ομολογουμένως με μια ασάφεια, προωθεί. Και λέω με ασάφεια, με το δεδομένο ότι δεν έχει προσδιορίσει κρίσιμα στοιχεία της δικής της πρότασης, που αποτελεί - κατά την δική της ορολογία - απομίμηση του γερμανικού συστήματος. Θα το ονόμαζα γερμανικό σύστημα αλά greca, με την έννοια ότι δεν έχει σχέση με το γερμανικό σύστημα. Δανείζεται μερικά στοιχεία, αλλά αποτελεί προσαρμογή στα ελληνικά πράγματα.

Μια προσαρμογή, η οποία θα οδηγήσει - στο βαθμό που θα καθιερωθεί αυτό το προωθούμενο εκλογικό σύστημα - στον αρχηγοκεντρισμό, τη διαμόρφωση Βουλευτών δυο κατηγοριών, αφού θα έχουμε τους βουλευτές που θα εκλέγονται με τη λίστα και τους βουλευτές που θα εκλέγονται με τον σταυρό και σε κάθε περίπτωση θα διαμορφώσει ένα πολιτικό τοπίο, το οποίο θα απομακρύνει συστηματικά την ουσιαστική αντιπροσώπευση, όπως πρέπει η αντιπροσώπευση αυτή να εκφράζεται στο επίπεδο ανάδειξης των βουλευτών, δηλαδή συγκρότησης του Κοινοβουλίου.

Μια δεύτερη πρόταση νόμου, η οποία έχει σχέση με το μεταναστευτικό. Εμείς θέλουμε να πούμε ότι επί της αρχής, το νομοθέτημα που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση έχει θετικές ρυθμίσεις, στο βαθμό, όμως, που θα υπαναχωρήσει, στο βαθμό που θα υπακούσει στις ποικιλώνυμες, βαθύτατα συντηρητικές ή και ακροδεξιές απόψεις. Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έχει τις δικές της εναλλακτικές προτάσεις, τις οποίες βεβαίως επιφυλάσσεται να καταθέσει είτε με τη μορφή τροπολογιών, είτε με τη μορφή ενός αυτοτελούς σχεδίου νόμου, ακριβέστερα μιας αυτοτελούς πρότασης νόμου.

Μια άλλη πρόταση νόμου, η οποία και αυτή θα κατατεθεί, αφορά στο εγγυημένο δικαίωμα πρόσβασης όλων των πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά. Με αυτή την πρόταση νόμου στοχεύουμε να είναι μόνιμη η υπαγωγή των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε αυστηρά κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια, σε αντιδιαστολή προς τις αρνητικές επιπτώσεις που προκαλούν τόσο η απορρύθμιση των αγορών όσο και η ιδιωτικοποίηση και η μετοχοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων.

Αντιλαμβάνεστε ότι με το περιεχόμενο αυτής της πρότασης νόμου, όχι μόνο αντιστεκόμαστε, αλλά δείχνουμε τον ουσιαστικό, τον αποτελεσματικό δρόμο προστασίας του δημόσιου αγαθού και διατήρησής του στη διαχείριση αποκλειστικά του δημοσίου και αποκρούουμε τις εύκολες ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες μάλιστα γίνονται στο ψευδώνυμο των διαρθρωτικών αλλαγών.

Ακόμη, η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θα καταθέσει πρόταση νόμου για την κατοχύρωση και την προστασία των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, προωθώντας έτσι την κατάργηση των νομοθετικών διατάξεων που περιορίζουν, που περιστέλλουν τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Και αναφερόμαστε στον περίφημο νόμο για την κουκούλα, στις διατάξεις του τρομονόμου, στην απαράδεκτη και προσβλητική των προσωπικών δεδομένων χρήση των ηλεκτρονικών μέσων παρακολούθησης των πολιτών, δηλαδή στις κάμερες, στη συλλογή DNA, στα προσωπικά δεδομένα και σε άλλα συναφή δικαιώματα των πολιτών που πράγματι βρίσκονται υπό περιορισμό και απειλείται η περαιτέρω περιστολή τους.

Ακόμη, πρόταση νόμου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για το περιβάλλον, με ενίσχυση της έρευνας και της παραγωγικής εξειδίκευσης σχετικά με την παραγωγή πράσινων παραγωγικών συστημάτων και εφαρμογή τους. Θα προωθεί, επίσης, η πρόταση νόμου που θα καταθέσουμε για τεχνικές και καταναλωτικές πρακτικές, πρακτικές φιλικές προς το περιβάλλον, στο σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας.

Αναφορικά με τα Σώματα Ασφαλείας, θα καταθέσει επίσης η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρωμένη πρόταση για τον εκδημοκρατισμό τους, για την αποτελεσματική και δημοκρατική λειτουργία τους και βεβαίως θα προωθεί και την πρόταση που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ για τον διακομματικό έλεγχο, την εποπτεία και τη στήριξη των Σωμάτων Ασφαλείας προς μια κατεύθυνση πραγματικά προστασίας του πολίτη.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, χθες συζητήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το Βατοπέδι. Με την ευκαιρία αυτή, αναδείξαμε για άλλη μια φορά την ανάγκη σαφούς διάκρισης των ρόλων εκκλησίας και κράτους. Και ολοκληρωμένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, θα προωθηθεί προκειμένου να αποσαφηνιστούν σχέσεις κράτους και Εκκλησίας και να καθοριστούν, επίσης, με σαφήνεια οι ρόλοι τόσο του κράτους όσο και της εκκλησίας.

Να επισημάνω ότι ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στο επίπεδο του κοινού νομοθέτη. Χρειάζεται αναθεωρητική διαδικασία του Συντάγματος. Αλλά μέχρι να φθάσουμε εκεί, είναι δυνατόν ο κοινός νομοθέτης, δηλαδή σήμερα η Βουλή, να διακρίνει τους ρόλους κράτους και εκκλησίας με μια σαφήνεια, η οποία θα υπηρετεί και την απρόσκοπτη λειτουργία του κράτους, αλλά και τη λειτουργία της εκκλησίας στα δικά της πεδία, έτσι ώστε να μην έχουμε ερμαφρόδιτες θεσμικές συγχύσεις που αδικούν τα δικαιώματα των πολιτών αλλά διαμορφώνουν και συνθήκες προσβολής και του κύρους του κράτους με ότι συνεπάγεται αυτό, αλλά και της εκκλησίας.

Τέλος, στο επίπεδο των θεσμο-κοινωνικών παρεμβάσεών μας στο επίπεδο του νομοθετικού έργου, θα καταθέσουμε ολοκληρωμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση θεσμών διαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και ευρύτερα του δημόσιου αγαθού.

Νομίζω, ότι δεν αρκεί ο αφορισμός, δεν αρκεί η επίκληση της ανάγκης για την ύπαρξη θεσμών διαφάνειας, αλλά πρέπει αυτοί να προκύψουν ως ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Και αυτό το συγκεκριμένο αποτέλεσμα της διαμόρφωσης θεσμών διαφάνειας θα το επιδιώξει η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ με σχετική πρόταση νόμου. Βεβαίως με την επισήμανση ότι η διαφθορά, η διαπλοκή, η διαφάνεια εντέλει δεν είναι μόνο θεσμικό ζήτημα, είναι και πολιτικό. Και η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνεται και στα δυο αυτά επίπεδα, και στο θεσμικό και στο πολιτικό. Εμείς και στα δυο αυτά επίπεδα θα διεκδικήσουμε την αντιμετώπισή του.

***************************

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Να σας καλημερίσω και εγώ όλους και όλες, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας.

Επιτρέψτε μου να κάνω ένα κατʼ αρχήν μικρό σχόλιο στο πλαίσιο όσων ελέχθησαν προηγουμένως και ιδιαίτερα από τον Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.

Χθες συνέβη ένα εξαιρετικό γεγονός το οποίο σήμερα είναι στα πρωτοσέλιδα. H Ελλάδα εξέδωσε ένα κοινοπρακτικό δάνειο οκτώ (8) δισεκατομμυρίων ευρώ το οποίο υπερκαλύφθηκε. Ως αποτέλεσμα αυτής της υπερκάλυψης η κυβέρνηση έβγαλε ιαχές ενθουσιασμού ότι να τώρα πάμε καλύτερα, αποφεύγουμε την χρεοκοπία, ορίστε η επιτυχία , τα δε μέσα ενημέρωσης σχεδόν πανηγύριζαν. Είδατε χθες τα περισσότερα από τα δελτία των ειδήσεων.

Υποβαθμίστηκε έως παραμερίστηκε όμως μία μικρή λεπτομέρεια: Ότι το κοινοπρακτικό δάνειο αυτό υπερκαλύφθηκε μεν, αλλά το επιτόκιό του ήταν 6,2% για πενταετή δανεισμό. 6,2%, αθλιότητα! Αυτή μόνο η λέξη μπορεί να περιγράψει αυτό το επιτόκιο. Και οι χειρότεροι και οι πλέον άπληστοι τοκογλύφοι θα ντρεπόντουσαν να χρεώσουν τέτοιο επιτόκιο στο ελληνικό δημόσιο. Και όμως εδώ πανηγυρίζουμε! Δυστυχώς, έχουμε μία κυβέρνηση η οποία έχει παραδοθεί στο έλεος των διεθνών κεφαλαιαγορών, στο έλεος της διεθνούς κερδοσκοπίας.

Δυστυχώς αυτή η αθλιότητα με αυτά τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας, καταδεικνύει ότι οδεύουμε ολοταχώς να γίνουμε «μπανανία» σε ευρωπαϊκή έκδοση και μισοαποικία περίπου στις παρυφές της ευρωζώνης.

Απέναντι σʼ αυτή την κατάσταση υπάρχει δυνατότητα αντίδρασης. Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ εξέθεσε με σαφήνεια ότι υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις, δυνατότητες εναλλακτικές να αντιδράσουμε να αναπτύξουμε μία άλλη φωνή, έναν άλλο λόγο πάνω σε αυτή τη λεηλασία και τη ληστεία του ελληνικού λαού από το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο.

Αυτή την ώρα η Γερμανία αν εξέδιδε αυτό το δάνειο, θα πλήρωνε για τα πέντε χρόνια της αποπληρωμής του τόκους κάτω από 1 δις ευρώ. Εμείς θα πληρώσουμε στα πέντε χρόνια 2,5 δις ευρώ.

Εμείς λέμε στην κυβέρνηση γιατί δεν διεκδικεί τον απευθείας δανεισμό, μέσω αλλαγής βεβαίως των ευρωπαϊκών κανόνων του ελληνικού κράτους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Γιατί δεν το διεκδικεί;

Και το λέω αυτό γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυτή την ώρα δανείζει απευθείας, -με ενέχυρο τα αναξιόπιστα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου-, τις εμπορικές τράπεζες με ποιο επιτόκιο; Με επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικεί η Ελλάδα να δανείζεται απευθείας με το ίδιο τουλάχιστον επιτόκιο που δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις εμπορικές τράπεζες με ενέχυρο τα ομόλογα του δημοσίου.

Δεν θα πραγματοποιηθεί; Δεν θα γίνει; Ας το διεκδικήσουμε. Το θέλουμε; Το διεκδικούμε και δεν το πετύχαμε; Υψώσαμε την φωνή μας και μας είπαν δεν γίνεται; Ή προεξοφλούμε την άρνηση, την αποδεχόμαστε εθελόδουλα ή και συναινούμε γιατί συμφωνούμε με αυτή τη λογική που διέπει το απαράδεκτο καθεστώς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας;

Αν το δημόσιο δανειοδοτείτο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα με το 1% που δανείζεται η Εθνική Τράπεζα, η Εμπορική Τράπεζα, η Τράπεζα Πειραιώς, η Marfin, αν γινόταν αυτό, στα πέντε χρόνια εμείς θα γλυτώναμε πάνω από 2 δις ευρώ, δηλαδή άλλα δύο πακέτα επίδομα –για να το πω έτσι παραστατικά- της λεγόμενης κοινωνικής αλληλεγγύης που έδωσε το ΠΑΣΟΚ.

Άρα υπάρχει ένας δρόμος, υπάρχει άλλη πολιτική, δεν υπάρχει όμως η βούληση να την διεκδικήσουμε.

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της εναλλακτικής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, που εμείς προτάσσουμε και συνεχώς επεξεργαζόμαστε, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα πάρει αρκετές πρωτοβουλίες και μάλιστα πρωτοβουλίες με συγκεκριμένες προτάσεις για σημαντικά σοβαρά και επίκαιρα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Εκθέτω πολύ συνοπτικά τέτοιες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα πάρουμε το επόμενο διάστημα των οποίων η επεξεργασία είτε βρίσκεται στην αρχή, είτε είναι πιο προχωρημένη και μπορούν το επόμενο διάστημα να κατατεθούν άμεσα.

Πρώτον, απέναντι σε προϋπολογισμούς που το τελευταίο διάστημα γίνονται όλο και πιο πλαστοί και σχεδόν τα τελευταία χρόνια έχουν καταντήσει κουρελόχαρτα, εμείς θα καταθέσουμε μία πρόταση νόμου με τίτλο «Δημοκρατικός έλεγχους στην κατάρτιση, ψήφιση και υλοποίηση του Προϋπολογισμού» με σαφείς στόχους τη διαφάνεια, την αξιοπιστία των προϋπολογισμών, τον κοινοβουλευτικό και κοινωνικό τους έλεγχο.

Δεύτερη νομοθετική πρωτοβουλία στο ασφαλιστικό. Απέναντι στην ασφαλιστική τρομοκρατία του κ. Λοβέρδου και της κυβέρνησης και τις διαφαινόμενες πλέον ανοιχτά προθέσεις για μια γενική κατεδάφιση του κοινωνικού και ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μας, εμείς θα καταθέσουμε πρόταση νόμου με τίτλο «για την επαρκή χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, τη βελτίωση των παροχών του και την ενίσχυση του κοινωνικού, του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του.» Νομίζω με λίγες φράσεις λέμε όλη την ουσία του ασφαλιστικού προβλήματος για μια νέα ασφαλιστική προοπτική.

Τρίτον στο φορολογικό, θα αναλάβουμε πρωτοβουλία απέναντι στην φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων η οποία πέραν της άδικης κατεύθυνσής της, επιδεινώνει την οικονομική πορεία και οδηγεί και εξωθεί στη ύφεση την οικονομία. Θα αναλάβουμε πρωτοβουλία για μία πρόταση νόμου με τίτλο «για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα» με περιεχόμενο τη συμβολή στην αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, την κατάργηση της φορολογικής ασυλίας για μεγάλα κέρδη, μεγάλες περιουσίες, μεγάλες κληρονομιές και μεγάλα εισοδήματα, την κατάργηση των φοροαπαλλαγών, π.χ. για τους εφοπλιστές και την εκκλησιαστική περιουσία που χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς, ευνοϊκές ρυθμίσεις για εισοδηματικά ασθενείς κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους φτωχούς αγρότες και φυσικά μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

Τέταρτον, απέναντι στην εργασιακή επισφάλεια θα αναλάβουμε νομοθετική πρωτοβουλία. Η συχνότερη ίσως φράση που χρησιμοποιούσε προεκλογικά και όχι μόνο προεκλογικά ο σημερινός Πρωθυπουργός ο κ. Γιώργος Παπανδρέου ήταν εργασιακός μεσαίωνας. Αυτή η φράση έχει απαλειφθεί πλήρως από το μετεκλογικό λεξιλόγιό του για ευνόητους λόγους. Εμείς επιμένουμε ο εργασιακός μεσαίωνας δεν τελείωσε γιατί ήρθε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Συνεχίζεται και δυστυχώς κλιμακώνεται στην πράξη. Απέναντι λοιπόν σʼ αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα, θα καταθέσουμε πρόταση νόμου για την κατάργηση όλων των νόμων και ρυθμίσεων, είτε των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ είτε των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας που εδραιώνουν την εργασιακή βαρβαρότητα θεσμικά με αιχμές της πρότασης την κατάργηση της υπενοικίασης εργαζομένων, η οποία είναι δουλεμπόριο πραγματικό και την υποκατάσταση της μισθωτής εργασίας από συμβάσεις έργου, το περίφημο καθεστώς με το «μπλοκάκι».

Νομοθετική πρωτοβουλία θα αναλάβουμε επίσης για το μείζον θέμα του πιο εκμεταλλευόμενου τμήματος εργαζομένων που διαμένουν στη χώρα μας, του τμήματος των εργαζομένων μεταναστών. Για την κατοχύρωση των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων τους και για τις προϋποθέσεις εργασιακής και γενικότερης νομιμοποίησής τους.

Θα αναλάβουμε επίσης νομοθετική πρωτοβουλία για την προστασία των ανέργων. Πρόταση νόμου με τίτλο «Μέτρα κοινωνικής προστασίας των ανέργων και προστασίας από τις απολύσεις», για αύξηση του επιδόματος ανεργίας, για αύξηση του αριθμού των ανέργων που λαμβάνουν το επίδομα και επιμήκυνση του χρόνου χορήγησής του, πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ασφαλιστικά δικαιώματα για τους ανέργους, ρήτρα απασχόλησης για επιχειρήσεις με κέρδη ή επιχειρήσεις που επιδοτούνται.

Τέλος, θα αναλάβουμε πρωτοβουλία για το θέμα της υγείας, με πρόταση νόμου για ένα ενιαίο και καθολικό σύστημα δομών και υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Η λογική που θα διέπει την πρόταση είναι ότι η υγεία δεν είναι εμπόρευμα, αλλά δημόσιο συλλογικό αγαθό.

Αυτές θα είναι βασικά οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε και που νομίζω παραστατικά αναδεικνύουν έμπρακτα σε ένα άλλο επίπεδο νομοθετικών πρωτοβουλιών την εναλλακτική μας πρόταση, τη ρεαλιστικότητά της και τη δυνατότητα να είναι αύριο μια πραγματικότητα, εφόσον αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί για τη χώρα μας ανοίγοντας νέους προοδευτικούς και ανθρώπινους ορίζοντες. Ευχαριστώ.

*******************

ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Για την αντιπολιτευτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ και την πρόταση του Αλ. Αλαβάνου για δημοψήφισμα για το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας πλουραλιστικός χώρος απόψεων και ιδεών. Κάθε συμβολή απόψεων και ιδεών είναι θεμιτή και αναγκαία, ακόμα και όταν εμπεριέχει στοιχεία κριτικής, στο βαθμό που έχει ως στόχο να συντείνει στην κοινή μας πορεία, στην σύγκλιση όλων αυτών των διαφορετικών ιδεών και απόψεων, στους κοινούς μας στόχους να αντιπαρατεθούμε στο κοινωνικό πεδίο με τους αντιπάλους μας που είναι απέναντι. Και είναι οι σκληρά ταξικές πολιτικές, τα κυβερνητικά μέτρα που εφαρμόζονται, οι απόψεις που λένε πως η κοινωνία μοιρολατρεί απέναντι σʼ αυτά τα μέτρα. Από εκεί και πέρα, είναι γνωστές οι επεξεργασμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για την ανάγκη κοινής πάλης με τους λαούς της Ευρώπης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας που θέτει ένα στενό κορσέ σʼ όλους τους λαούς της Ευρώπης. Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν φτιάχτηκε για να τιμωρεί μια χώρα της Ευρώπης αλλά όλους τους λαούς, τις εργατικές τάξεις σε όλη την Ευρώπη. Όσο όμως και για την άμεση ανάγκη στην χώρα μας να αναπτύξουμε τις ευρύτερες δυνατές κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις με δυνάμεις όχι μονάχα της Αριστεράς αλλά με ευρύτερες δυνάμεις στο κοινωνικό πεδίο για να αντισταθεί η ελληνική κοινωνία και ο λαός στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ένα Πρόγραμμα που δεν πρέπει να εφαρμοστεί, δεν μπορεί να εφαρμοστεί γιατί θα εξοντώσει την ελληνική κοινωνία και εάν εφαρμοστεί θα βαθύνει ακόμα περισσότερο την κρίση. Σʼ αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούμε το επόμενο διάστημα και σʼ αυτήν την κατεύθυνση είναι και οι σημερινές πρωτοβουλίες που σας ανακοινώναμε. Ένα σχέδιο που περιλαμβάνει μια δέσμη προτάσεων στο κοινοβουλευτικό πεδίο αλλά και ταυτόχρονων δράσεων και παρεμβάσεων στο κοινωνικό πεδίο δηλαδή κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων.

Για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και τις απόψεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ ότι υποκινούνται από πολιτικά κόμματα

Χρόνια τώρα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές είτε κυβέρνηση είναι το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ. Αυτή η καραμέλα για πράσινους και γαλάζιους αγρότες πρέπει να σταματήσει. Δεν γίνεται πιστευτή από κανέναν. Αν έχουν ένα χρώμα οι αγρότες που τους χαρακτηρίζει είναι το χρώμα της γης που είναι καφέ, δεν είναι ούτε γαλάζιο, ούτε πράσινο, ούτε κόκκινο. Βρέθηκα την Κυριακή σε μια σειρά από μπλόκα και συνομίλησα μαζί με τους αγρότες και η αίσθηση που έχω είναι ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι να επιβεβαιώσουν κάποια κομματική γραμμή. Αυτό που τους ενδιαφέρει, ανεξάρτητα πολιτικής προτίμησης, είναι τι θα γίνει με το μέλλον τους. Βρίσκονται σε απόγνωση και δεν διεκδικούν μια μικρή αποζημίωση για να φύγουν. Διεκδικούν βαθιές τομές ώστε να υπάρξουν οι όροι για την επιβίωσή τους. Νομίζω, ότι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί επικοινωνιακά η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις αγροτικές κινητοποιήσεις ρίχνει λάδι στη φωτιά αντί να προσπαθεί να λύσει τα μεγάλα χρόνια προβλήματα επιβίωσης των αγροτών.

Κάποια στιγμή σε αυτήν την χώρα πρέπει να αναλογιστούμε πως θα αντιμετωπίσουμε την κρίση όταν έχουμε περιορίσει τις παραγωγικές δυνάμεις αυτού του τόπου, δεν παράγουμε πια τίποτα και μονάχα καταναλώνουμε ενώ για κάθε ευρώ που καταναλώνουμε το πληρώνουμε 2 ή 3 ευρώ διότι δανειζόμαστε με υπέρογκα επιτόκια. Οι παραγωγικές δυνάμεις σε αυτό τον τόπο δεν υπάρχουν και εκεί που υπάρχουν τους συμπεριφερόμαστε με ένα τρόπο απαξιωτικό. Στην Ελλάδα της δημιουργίας και της παραγωγής θεωρούμε ότι μας δημιουργεί προβλήματα στην δημόσια εικόνα της χώρας. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε πολύ σοβαρές θεσμικές τομές και παρεμβάσεις. Ταυτόχρονα, τα οικονομικά αιτήματα των αγροτών κυρίως για τις καλλιέργειες που έχουν καταστραφεί πρέπει να τα αντιμετωπίσει ώστε να δώσει άμεσα λύση διότι εάν δεν δώσει άμεσα λύσεις αυτοί οι άνθρωποι θα αφήσουν την παραγωγή και αντί να παράγουν προϊόντα θα παράγουν ρεύμα βάζοντας φωτοβολταϊκά στα χωράφια τους και θα έρχονται στις ουρές της ανεργίας στα μεγάλα αστικά κέντρα για να πάρουν ένα κομμάτι από τα επιδόματα αλληλεγγύης ή από το πρόσφατο μέτρο που εξήγγειλε ο κ.Λοβέρδος την δυνατότητα δηλαδή που έχουν οι άνεργου να μεταφέρονται φθηνότερα με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή να παίρνουν συσσίτιο.

Την Κυριακή πέρασα από οχτώ μπλόκα. Το πραγματικό όμως μπλόκο που δεν μπορούσαν να περάσουν γιατί από τα μπλόκα των αγροτών περνούσαν ήταν αυτό των Τεμπών. Εκεί δεν είχε τρακτέρ, είχε μεγάλα βράχια. Αλλά για αυτά δεν ακούσαμε τίποτα ενάμιση χρόνο τώρα. Αυτό δεν δυσφημεί την χώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ποια άλλη χώρα στην Ευρώπη είναι κομμένη στα δυο εξʼ αιτίας πιθανών αστοχιών στα έργα που έχει κάνει η εταιρεία που είχε το έργο. Αλλά δεν είδα κανένα από τα Μέσα Ενημέρωσης να διακόψουν το δελτίο τους και να πουν κόπηκε η Ελλάδα στα δυο. Η παραχωρησιούχος εταιρεία έχει υποχρεώσεις και πρέπει να πληρώσει.

Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο οι αγρότες να κάνουν κινητοποιήσεις βγάζοντας τα τρακτέρ στους δρόμους. Έγινε το 2009 στην Αυστρία, στην Πράγα, στην Ιταλία, στην Γαλλία. Παντού μʼ αυτόν τον τρόπο διεκδικούν οι αγρότες. Και εκεί που διεκδικούν παίρνουν κιόλας. Διότι ο μέσος όρος στην ΕΕ του αγροτικού εισοδήματος αυξήθηκε 5% τα τελευταία χρόνια ενώ στην χώρα μας έπεσε 26 % και κάποιος ευθύνεται γιʼ αυτό. Το ερώτημα είναι αν θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα επί της ουσίας ή θα μένουμε στην διαπίστωση ότι κάποιες κοινωνικές ομάδες εμποδίζουν κάποιες άλλες. Αυτό γίνεται κάθε φορά που μια κοινωνική ομάδα αποφασίζει να κάνει κινητοποιήσεις. Δεν είναι τρελοί οι άνθρωποι που κλείνουν τους δρόμους χωρίς λόγο και φαντάζομαι ότι εδώ χρειάζονται απαντήσεις ουσιαστικές προκειμένου να σταματήσουν αυτές κινητοποιήσεις και όχι κοροϊδία, χλευασμός και υποτιμητικά σχόλια. Να συζητάει η κυβέρνηση μʼ αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα και να μην συζητάει με τους πραγματικούς αγρότες.

Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις συνεργασίες

Το σημαντικό που πρέπει να δούμε σε σχέση με τις αυτοδιοικητικές εκλογές και το κρίσιμο στο οποίο πρέπει να τοποθετηθούμε είναι ένα σχέδιο που η κυβέρνηση δια του κ. Ραγκούση έφερε σε διαβούλευση και είναι το σχέδιο Καλλικράτης. Αυτό το σχέδιο, για άλλη μια φορά, προσπαθεί να αντιμετωπίσει ώριμες ανάγκες για την αναδιάρθρωση του διοικητικού χάρτη της χώρας με ένα τρόπο που βαθαίνει το έλλειμμα δημοκρατίας σε τοπικό επίπεδο, δημιουργεί εκτρώματα σε ότι αφορά τις συνενώσεις και ταυτόχρονα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την αυτοδιοίκηση σαν τον φτωχό συγγενή δηλαδή να δημιουργήσει δυνατότητες δημοσιονομικής εξοικονόμηση πόρων από μια ήδη στραγγαλισμένη αυτοδιοίκηση. Αυτό που προέχει το επόμενο διάστημα είναι να εναντιωθούμε σε αυτή την προοπτική. Σε ότι αφορά την εκλογική τακτική, είναι πρόωρο να σας απαντήσω αφού γνωρίζετε ότι θα διαμορφωθεί από τα συλλογικά όργανα τόσο του ΣΥΝ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.

Για την ύπαρξη μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας

Ήδη υπάρχει μια πλειοψηφία του ελληνικού λαού που δεν μπορεί να ανεχθεί αυτήν την πολιτική. Αυτό το Πρόγραμμα Σταθερότητας που η κυβέρνηση έφερε στο ελληνικό κοινοβούλιο για μια δίωρη διαβούλευση ενώ είχε δεσμευτεί ο Υπουργός Οικονομικών ότι θα το φέρει προς έγκριση στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το επόμενο διάστημα η δυσαρέσκεια της κοινωνίας θα αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο. Το ζήτημα είναι αυτή την οργή και την δυσαρέσκεια – και εδώ είναι ο ρόλος της Αριστεράς- να την μετατρέψει σε προωθητική δύναμη διεκδίκησης μιας άλλης πολιτικής. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τις παρεμβάσεις μας κοινωνικό πεδίο θεωρώντας ότι με κοινωνικούς αγώνες και διεκδικήσεις μπορεί να στηθεί μια αντίρροπη τάση απέναντι στις πιέσεις που ασκούνται στην χώρα. Ταυτόχρονα, το προσπαθούμε με τις παρεμβάσεις μας σε κοινοβουλευτικό πεδίο με προτάσεις νόμων, με παρεμβάσεις, με προτάσεις προγραμματικής αντιπολίτευση ώστε να γίνει διακριτή η ρεαλιστική εναλλακτική διέξοδος από την κρίση. Σε επίπεδο κοινωνικών δυνάμεων πρέπει να αναπτυχθούν όλες οι πρωτοβουλίες που θα κάνουν εφικτή την ευρύτερη δυνατή συμπόρευση των δυνάμεων της Αριστεράς, της οικολογίας, του σοσιαλιστικού χώρου, όλων των δημοκρατικών δυνάμεων αλλά και των πολιτών που ανεξάρτητα το τι ψήφισαν βλέπουν να εφαρμόζεται στην πλάτη τους αυτή η πολιτική. Και στο κοινοβουλευτικό πεδίο είναι προφανές ότι θα προσπαθούμε να αναδεικνύουμε αυτές τις αντιφάσεις όλων των πολιτικών δυνάμεων και να τους θέτουμε μπροστά σε συγκριμένα διλλήματα ώστε διαμορφώνει η κοινωνία μια εικόνα για την στάση τους.

Για τις παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο κοινωνικό πεδίο και το ασφαλιστικό

Κάθε πρόταση νόμου που καταθέτουμε θα εμπεριέχει την προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα μέτωπο κοινωνικής υποστήριξης αυτών των προτάσεων. Αυτή την στιγμή υπάρχει μια ολομέτωπη επίθεση, στο κοινωνικό και στο οικονομικό πεδίο αλλά και μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα συντηρητικό τόξο για να αποτρέψει ώριμες αλλαγές στα κοινωνικά δικαιώματα. Εμείς θα βρεθούμε μπροστά σʼ αυτές τις διεκδικήσεις. Παρεμβαίνουμε στον κοινοβούλιο και ταυτόχρονα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε την ευρύτερη δυνατή κοινωνική επιρροή των προτάσεών μας. Ένα παράδειγμα θα σας δώσω μόνο. Έχουμε μπροστά μας το μεγάλο θέμα του ασφαλιστικού, των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση. Πριν από ενάμιση χρόνο, οι αλλαγές που προσπάθησε να φέρει και έφερε η κα Πετραλιά βρήκαν την καθολική αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας. Αυτές οι αλλαγές που έρχονται είναι πολύ χειρότερες. Δεν απαντηθούν μονάχα με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις και συνεντεύξεις τύπου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει όλες τις δυνάμεις του στο κοινωνικό πεδίο, στους εργασιακούς χώρους, προκειμένου η κοινωνία να απαντήσει δυναμικά και να υπερασπιστεί την προοπτική μιας ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης. Εκεί θα στρέψουμε όλες μας τις δυνάμεις και όχι μονάχα στο ασφαλιστικό αλλά και στο θέμα της ανεργίας και της απασχόλησης. Θα προσανατολίσουμε τις δυνάμεις το επόμενο διάστημα σʼ αυτήν την κατεύθυνση. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δυσκολίες και υπάρχει μια μεγάλη αμηχανία στους πολίτες και έχει επιβληθεί μια δημοσιονομική τρομοκρατία. Όμως αν δεν υπάρξει αντίδραση, κινητοποιήσεις, αντιστάσεις τότε τα πράγματα θα είναι πολύ πιο δύσκολα. Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε να κάνει. Αντί να μεταφέρει την πίεση από μέσα προς τα έξω, μεταφέρει την πίεση από έξω προς τα μέσα. Πηγαίνουν στην ΕΕ και διαρκώς οι ευρωπαίοι εταίροι πιέζουν και άλλο για συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αντί η κυβέρνηση να τους πει ότι εσείς ζητάτε και άλλη πίεση αλλά ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο, έρχεται εδώ και αναπαράγει μια εικόνα αναξιοπιστίας για την χώρα, μια εικόνα ότι οι εργαζόμενοι τρώνε με χρυσά κουτάλια, ότι οι αγρότες είναι άνθρωποι της μίζας και της διαφθοράς. Αναπαράγοντας αυτή την εικόνα πως είναι δυνατό να διαπραγματευθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Οι κοινωνικές πιέσεις θα λειτουργήσουν αντίρροπα στις πιέσεις που ασκούνται σήμερα στη χώρα μας και είναι η μοναδική διέξοδος από την κρίση. Αυτό που πραγματικά μπορεί να φοβούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η πιθανότητα οι κοινωνικές αντιστάσεις και οι κρίσεις να πάρουν μια διάσταση ντόμινο, να επεκταθούν και σʼ άλλες χώρες της ΕΕ. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο και αυτή την στιγμή μετριέται η δυνατότητα αντίστασης ενός λαού, μιας κοινωνίας, όχι μονάχα για να δουν τι θα γίνει με την Ελλάδα αλλά κυρίως να δουν τι δυνατότητες υπάρχουν γιατί μετά την Ελλάδα στην λίστα βρίσκονται και άλλες χώρες.

Για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας

Την ερχόμενη εβδομάδα θα συνεδριάσει η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ με την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και συλλογικά θα αποφασίσουμε για την στάση που θα τηρήσουμε σʼ αυτήν την κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία.

To Γραφείο Τύπου


Διαβάστε περισσότερα...